Spis treści
I znowu doniesienia medialne dotyczące uzbrojenia z Grecji dla Ukrainy okazały się tylko i wyłącznie spekulacjami, tak samo jak przy doniesieniach o systemach S-300 oraz samolotach F-16. Do grona tego dołączyły teraz systemy Patriot. W poniedziałek 5 maja przedstawiciel rządu w Atenach w odpowiedzi na doniesienia agencji Reuters, z których wynikało, że zachodni sojusznicy Ukrainy prowadzą ws. systemów Patriot rozmowy z Grecją i Stanami Zjednoczonymi przekazał, że Grecja nie rozważa dostarczenia Kijowowi systemów obrony powietrznej Patriot. Ateny argumentują, że tego nie zrobią ze względu na obawy dotyczące bezpieczeństwa w regionie, w szczególności dotyczące sąsiedniej Turcji. Sześć baterii Patriot, zakupionych w latach 1998–2004, odgrywa kluczową rolę w obronie kraju.
Ukraina po raz pierwszy zwróciła się do Grecji z prośbą o dostarczenie radzieckich systemów obrony powietrznej w 2022 r., ale odmówiono jej. Powodem była niechęć Grecji do osłabienia własnych zdolności obronnych. Grecka armia posiada radzieckie / rosyjskie systemy obrony powietrznej, w tym Tor, 19 systemów Osa-AK i 20 ulepszonych systemów Osa-AKM. Greckie siły powietrzne obsługują kilka batalionów (12 wyrzutni) systemów S-300PMU1.
Doniesienia medialne a rzeczywistość
Dziennik "New York Times" informował o możliwym przekazaniu Ukrainie systemu Patriot z Izraela oraz o rozmowach dotyczących przekazania kolejnych baterii przez Niemcy lub Grecję. „Dziennik "New York Times" powiadomił w niedzielę, że Ukraina otrzyma wkrótce system Patriot, znajdujący się obecnie w Izraelu, a rozmowy dotyczą również przekazania kolejnej baterii tych wyrzutni przez Niemcy lub Grecję. Gazeta ujawniła, że system Patriot trafi z Izraela na Ukrainę po remoncie”. „Portal Times of Israel wyjaśnił, że w ubiegłym roku izraelska armia informowała o wycofaniu systemów Patriot ze służby i zastąpieniu ich "bardziej zaawansowaną obroną przeciwlotniczą"”.
Potrzeby Ukrainy
Ukraina posiada obecnie osiem baterii Patriot, z czego sześć znajduje się w użyciu. Wołodymyr Zełenski proponował zakup 10 systemów Patriot. Przedstawiciele władz w Kijowie od dawna mówią o potrzebie wzmocnienia obrony powietrznej w obliczu nieustannych rosyjskich ostrzałów rakietowych.
Systemy Patriot pozostają najskuteczniejszą bronią Ukrainy do przeciwdziałania precyzyjnym i szybkim atakom rakietowym Rosji, w tym hipersonicznym pociskom Iskander-M i Kinżał. Szacuje się, że by zapewnić Ukrainie ochronę do pełnego pokrycia terytorialnego, to potrzeba co najmniej 25 systemów. A minimalna liczba to 10.
W zeszłym roku NATO ogłosiło plan zakupu 1000 pocisków Patriot i przeniesienia produkcji do Europy, co było spowodowane wojną i rosnącym zaniepokojeniem rosyjską agresją.
System obrony powietrznej Patriot (Phased Array Tracking Radar to Intercept on Target) to zaawansowany, mobilny system przeciwlotniczy i przeciwrakietowy, opracowany przez amerykańską firmę Raytheon (obecnie część RTX Corporation). Używany przez wiele krajów, w tym USA, Polskę i Koreę Południową, służy do zwalczania samolotów, dronów, pocisków manewrujących oraz rakiet balistycznych krótkiego i średniego zasięgu. Patriot jest kluczowym elementem zintegrowanej obrony powietrznej w ramach NATO.
Jego sercem jest wielofunkcyjny radar z układem fazowanym, który nieprzerwanie skanuje przestrzeń powietrzną, wykrywając i śledząc dziesiątki celów jednocześnie, nawet w trudnych warunkach atmosferycznych czy przy zakłóceniach elektronicznych. Radar ten, o imponującym zasięgu, umożliwia precyzyjne naprowadzanie pocisków, co zapewnia wysoką skuteczność w dynamicznych scenariuszach bojowych.
Patriot wykorzystuje różne typy pocisków przechwytujących, dostosowane do specyfiki celów. Starsze wersje były skuteczne głównie przeciwko samolotom, ale nowsze, jak pociski PAC-3, zostały zaprojektowane z myślą o neutralizacji rakiet balistycznych. Najnowsze warianty, takie jak PAC-3 MSE, oferują lepszą manewrowość i większy zasięg, co pozwala na zwalczanie bardziej zaawansowanych zagrożeń. Pociski są wystrzeliwane z mobilnych wyrzutni, które można szybko rozmieścić i skonfigurować, a każda z nich obsługuje kilka pocisków, co zapewnia elastyczność w reagowaniu na ataki z różnych kierunków.
Centralnym elementem systemu jest stanowisko dowodzenia, które integruje dane z radaru, zarządza identyfikacją celów i koordynuje odpalanie pocisków. To zaawansowane centrum umożliwia współpracę z innymi systemami obrony, takimi jak THAAD czy Aegis, tworząc zintegrowaną sieć obrony powietrznej. Cały system jest wysoce mobilny, transportowany na ciężarówkach, co pozwala na szybkie przemieszczanie i dostosowanie do zmieniających się potrzeb operacyjnych.
Polecany artykuł:
