Singapur, choć nie jest formalnym partnerem przemysłowym programu Joint Strike Fighter (JSF), od wielu lat pozostaje blisko związany z tym przedsięwzięciem jako tzw. Security Cooperation Participant (SCP), dając mu dostęp do zaawansowanych informacji technicznych, danych operacyjnych oraz analiz dotyczących kosztów i rozwoju F-35.
W styczniu 2020 roku rząd Stanów Zjednoczonych oficjalnie zatwierdził wniosek Singapuru o zakup czterech egzemplarzy myśliwców F-35B w wersji krótkiego startu i pionowego lądowania, wraz z opcją rozszerzenia zamówienia o kolejne osiem maszyn. Przystępując do zakupu F-35B, Singapur jednocześnie rozpoczął proces kompleksowej transformacji swoich Sił Powietrznych (RSAF), przygotowując zarówno zaplecze techniczne, jak i kadrowe do przyjęcia zupełnie nowej generacji samolotów bojowych.
W różnych momentach spekulowano, że Singapur może nabyć aż 100 samolotów, w szczególności wykazując zainteresowanie wariantem F-35B ze względu na możliwości krótkiego startu i pionowego lądowania. Cechy te uznano za korzystne dla operacji na krótszych pasach startowych i potencjalnej integracji z platformami lądowania typu Endurance. Jednak nie nastąpił natychmiastowy zakup.
Singapur jako małe państwo-miasto inwestuje relatywnie bardzo duże środki w swoją obronność. Zakup kolejnych ośmiu myśliwców F-35 w wersji A, wcale nie musi być ostatnim. Sytuacja geopolityczna w obszarze Ind-Pacyfiku pozostaje niepewna. Singapur ponadto posiada niezwykle strategiczne, będąc położonym blisko południowo-wschodniego krańca cieśniny Malakka. Jest to miejsce bardzo ważne dla światowego handlu.
W przypadku potencjalnego konfliktu Singapur może pełnić role wsparcia jako stabilizatora i ochrony kluczowych szklaków morskich, które będą pilnowane przez większych graczy takich Australia czy Stany Zjednoczone. Singapurski budżet obronny w ostatnim czasie uległ znacznemu powiększeniu. W 2025 roku wzrost wyniósł 12,4% do 23,4 miliardów dolarów z kwoty około 17,4 miliardów dolarów.
Polecany artykuł:
Z perspektywy strategicznej, pozyskanie myśliwców F-35A przez Singapur należy postrzegać jako logiczne następstwo, prowadzonego od wielu lat procesu unowocześniania sił zbrojnych. Zakłada on sukcesywne zastępowanie wysłużonych samolotów F-16C/D i wcześniejszym zakupem F-35A.
Nowoczesne, bardziej zaawansowane platformy bojowe, które są zdolne do prowadzenia operacji w środowisku wielowymiarowego zagrożenia z wykorzystaniem stealth, sieciocentryczności oraz dominacji informacyjnej.
Dzięki temu zakupowi RSAF zyskuje system odpornościowy na ataki precyzyjne lub sabotaż na infrastrukturze – kluczowe w przypadku państwa o ograniczonym terytorium i zaledwie jednym głównym lotnisku wojskowym. Następuje jednocześnie standaryzacja sprzętu lotniczego, jaki jest użytkowany przez Singapur.
