Indie podpisały umowę, na leasing samolotów tankowania powietrznego. New Dehli idzie tym samym drogą US Navy, która podpisała podobnego rodzaju umowę z amerykańską firmą. Przewiduje się, że cysterny powietrzne i personel firmy zapewnią tankowanie w powietrzu podczas lotów szkoleniowych z indyjskiej stacji lotniczej Agra, położonej w środkowych Indiach, a operacje rozpoczną się w ciągu najbliższych sześciu miesięcy.
Podpisane z Indiami porozumienie jest pewnym przełomem dla Metrei, ponieważ jest to pierwsza międzynarodowa długoterminowa umowa podpisana przez tę amerykańską firmę. Twierdzi ona, że obsługuje piątą co do wielkości flotę samolotów do tankowania w powietrzu na świecie, z 18 tankowcami C-135FR i KC-135RG.
Z punktu widzenia Polski to rozwiązanie wydaje się dosyć ciekawe z kilku powodów. Po pierwsze Polska, która aktywnie poszukuje docelowego rozwiązania tankowania powietrznego, dostanie je najpewniej za kilka lat w przypadku podpisania umowy tym roku. W momencie, kiedy umowa zostanie podpisana, wersja pomostowa będzie konieczna, aby już w tym czasie budować własne kompetencje i procedury. Polska nigdy dotąd nie posiadała tego typu własnych zdolności, więc potrzebne będzie stworzenie odpowiednich struktur oraz dalsza rozbudowa kompetencje osobowych w tej materii.
Rozwiązanie oferowane przez Metrea, polegające na komercyjnym tankowaniu w powietrzu, może być interesujące i strategicznie korzystne dla Polski, zwłaszcza w kontekście dynamicznie rozwijających się Sił Powietrznych RP oraz ich rosnącej roli w strukturach NATO.
Jak wspomniano wyżej, obecnie Polska nie posiada własnych samolotów tankowania powietrznego, co stanowi lukę w zdolnościach operacyjnych, szczególnie w przypadku prowadzenia działań ekspedycyjnych, udziału w ćwiczeniach wielonarodowych czy wsparcia działań bojowych poza granicami kraju.
Wprowadzenie do służby nowoczesnych maszyn bojowych – takich jak F-35A czy FA-50 oraz F-16, które mają zostać poddane modernizacji, zwiększają zapotrzebowanie na wsparcie tankowców. Powodem tego jest ograniczony zasięg operacyjny bez możliwości uzupełnienia paliwa w powietrzu samolotów. Polska co prawda uczestniczy w amerykańskim programie wsparcia powietrznego poprzez użytkowanie wspólnie z USA ich tankowców. Jednak dostępność tych samolotów jest ograniczona czasowo i logistycznie a sama elastyczność ich użytkowania też bywa problematyczna.
Warto zauważyć, że Metrea posiada operacyjne doświadczenie, jej samoloty uczestniczyły w ćwiczeniach lotniczych w Europie i na świecie, pracując bezpośrednio z siłami US Air Force, Royal Air Force czy Luftwaffe. Dlatego można wnioskować, że ich procedury, komunikacja i systemy dowodzenia są w pełni zgodne ze standardami, jakie określa NATO. Eliminuje to ryzyko operacyjne i pozwala na szybką integrację z polskimi komponentami powietrznymi.
Perspektywa długofalowej współpraca z Metrea (bądź innym tego typu podmiotem) wydaje się być warta uwagi jako pomostu do budowy własnych zdolności AAR. Stworzyłoby to możliwość szkolenia polskich załóg. Mowa o możliwości zapoznania się z procedurami tankowania, logistyki i planowania misji dla przyszłych operatorów, zanim Polska zdecyduje się na zakup własnych maszyn. Alternatywnie, mogłaby to być długoterminowa współpraca, jeżeli program Karkonosze dalej by się przedłużał.
Nie bez znaczenia pozostaje też fakt, że współpraca z firmą prywatną daje elastyczność operacyjną. W sytuacji kryzysowej lub wojennej, gdy zasoby państwowe sojuszników mogą być ograniczone, komercyjne tankowce Metrea mogłyby zapewnić dostępność wsparcia w sposób szybki i byłyby dodatkową opcją dla Sił Powietrznych RP.
Nie ma najmniejszych wątpliwości, że własne narodowe zdolności tankowania powietrznego są kluczowe dla efektywnego funkcjonowania Sił Powietrznych. Dlatego program Karkonosze należy ocenić obecnie jako jeden z najbardziej kluczowych w obecnym Planie Modernizacji Technicznej.
Jednocześnie należy mieć na uwadze, że prawdopodobnie niezależnie od tego z kim Polska podpisze kontrakt, czas jego realizacji jest szacowany końcówkę obecnej dekady. Dlatego należy, dalej budować zdolności o wsparcie sojuszników w tym zakresie, ale również nie ograniczać się tylko do nich.
Wsparcie partnera komercyjnego w tym zakresie wydaje się być bardzo ciekawym rozwiązaniem i należałoby się nad nim pochylić i przedyskutować wartość takiego rozwiązania. Tego rodzaju rozwiązania są coraz bardziej powszechne a otwarcie się na nie, może prowadzić do zupełnie nowych opcji i uelastycznień w wojsku.
