W skład pakietu wartego blisko 371 milionów dolarów zakupu wchodzi 300 pocisków AIM-9X Sidewinder w wersji Block II jako podstawa zamówionego pakietu. Ponadto dochodzi jeszcze uzbrojenie specjalistyczne w postaci dwóch specjalnych pocisków szkoleniowych AIM-9X Block II (NATM), 24 pociski szkoleniowe (CATM), 20 taktycznych jednostek wykonawczych i 20 jednostek CATM.
AIM-9X Sidewinder Block II jest zaawansowanym pociskiem klasy „air-to-air” krótkiego zasięgu, stanowiący najnowszą ewolucję rodziny Sidewinder, która od ponad sześciu dekad służy jako podstawowe uzbrojenie bojowe myśliwców sił powietrznych USA i amerykańskich sojuszników. Wersja Block II została opracowana jako ulepszony wariant poprzedniego AIM-9X Block I, wprowadzając szereg modyfikacji w zakresie elektroniki, komunikacji, zdolności manewrowych i interoperacyjności, czyniąc ją jednym z najgroźniejszych pocisków w swojej klasie.
Pocisk wykorzystuje zaawansowaną głowicę naprowadzającą na podczerwień w technologii IIR, która umożliwia identyfikację celu na podstawie jego obrazu termicznego, a nie tylko punktowego źródła ciepła. Dzięki temu pocisk jest znacznie trudniejszy do zmylenia przy pomocy flar czy pułapek termicznych, a także może odróżniać cele np. samoloty od pułapek.
AIM-9X formalnie jest klasyfikowany jako pocisk krótkiego zasięgu, jednak jego rzeczywisty zasięg jego rażenia jest zależny od profilu lotu i sytuacji taktycznej, przez to jego zasięg może przekraczać nawet 35–40 km, zbliżając go do niższego pułapu możliwości rakiet średniego zasięgu. Pocisk AIM-9X Block II jest zintegrowany z całą gamą samolotów produkcji amerykańskiej, a także z nowszymi wersjami Eurofighetrów.
Taktyka użycia Sidewinderów opiera się na zintegrowanej walce manewrowej w zwarciu. W klasycznym scenariuszu walki powietrznej na bliskim dystansie AIM-9X Block II jest używany do szybkiego odpalenia w sektorach bocznych, a także prowadzenia ognia zza pleców celu, dzięki ekstremalnej manewrowości.
Choć AIM-9X to pocisk krótkiego zasięgu, dzięki trybowi „lock-on after launch” (LOAL) może być używany do atakowania celów spoza pola widzenia, na podstawie danych z radaru, systemu EOTS lub wskazań z sieci taktycznej poprzez Link 16 z wykorzystaniem czujników pasywnych, np. w sytuacjach, gdy myśliwiec działa w trybie stealth i nie chce aktywować własnego radaru, dane mogą pochodzić z samolotu AWACS, innego myśliwca lub systemu naziemnego. Taki sposób użycia pozwala na skryte wystrzelenie rakiety z dużym prawdopodobieństwem zaskoczenia przeciwnika, co jest kluczowe w starciach z maszynami 5. generacji lub w środowisku silnie nasyconym środkami WRE.
Poza pociskami AIM-9X Sidewinder w skład uzbrojenia norweskich F-35 będą wchodziły również AIM-120 AMRAAM, w tym wersję AIM-120C-8, które mogą być używane zarówno przez myśliwce F-35A, jak i w naziemnym systemie obrony powietrznej NASAMS krajowej produkcji jak i pocisk przeciwokrętowy Joint Strike Missile (JSF) opracowany przez Kongsberg.
JSM jest o tyle wyjątkowy, ponieważ jest jednym z niewielu pocisków powietrze-ziemia/powietrze-woda, który może być umieszczony w wewnętrznych komorach uzbrojenia samolotu. Dzięki tej zdolności samolot cały czas może zachowywać właściwości stealth, nie musząc przenosić uzbrojenia na belkach. Rakieta ta posiada zasięg przekraczający 500 km, system naprowadzania GPS/INS oraz głowicę naprowadzającą na obraz w podczerwieni, co umożliwia precyzyjne atakowanie celów lądowych i morskich, nawet w środowisku silnie bronionym przez przeciwnika.
Norwegia jest jednym z pierwszych państw, które ma już całkowicie zrealizowane zamówienie na samoloty F-35. Oslo zakupiło 52 egzemplarze amerykańskich maszyn, ostatni samolot przybył w kwietniu tego roku.
