Zawarty kontrakt, opiewający na rekordową kwotę 3,5 miliarda dolarów, jest największą w historii izraelskiego przemysłu obronnego umową eksportową, co samo w sobie stanowi dowód zaufania Niemiec do izraelskich technologii, sprawdzonych zarówno w warunkach poligonowych, jak i rzeczywistych konfliktach zbrojnych, jak miało to miejsce, chociażby w trakcie przechwytywania pocisków balistycznych wystrzeliwanych z terytorium Jemenu przez bojowników Huti.
System Arrow 3, opracowany wspólnie przez Israel Aerospace Industries (IAI) oraz amerykańską agencję MDA (Missile Defense Agency), jest obecnie jednym z najbardziej zaawansowanych technologicznie rozwiązań w zakresie obrony antyrakietowej dostępnych na rynku globalnym, wyróżniającym się możliwością neutralizacji zagrożeń balistycznych poza atmosferą ziemską, dzięki czemu zwiększa znacznie czas reakcji oraz strefę ochrony.
To czyni go elementem klasy strategicznej – przeznaczonym nie tylko do obrony obiektów punktowych, lecz całych regionów państwa, co w przypadku Niemiec oznacza również potencjalną ochronę infrastruktury krytycznej w sąsiednich krajach NATO, zwłaszcza w kontekście współpracy w ramach inicjatywy European Sky Shield Initiative (ESSI).
Przygotowania do dostawy obejmują nie tylko kwestie czysto logistyczne czy szkoleniowe, ale mają również charakter głęboko strategiczny i operacyjny – odbyło się bowiem w Niemczech spotkanie wysokiego szczebla z udziałem m.in. Moshe Patela (szefa izraelskiej organizacji Israel Missile Defense Organization), pułkownika Carstena Koeppera (odpowiedzialnego za integrację Arrow 3 w Bundeswehrze) oraz Yaakova Galifata (dyrektora generalnego działu MLM w IAI), co wskazuje na determinację obu stron do zapewnienia maksymalnej kompatybilności systemu z niemiecką infrastrukturą wojskową i systemami dowodzenia.
Co ważne, w rozmowach brali również udział przedstawiciele kluczowych podmiotów przemysłowych z obu krajów – z Izraela m.in. ELTA i Elbit Systems, z Niemiec m.in. IABG i MBDA Germany – co pozwala przypuszczać, że wdrożenie Arrow 3 będzie powiązane także z transferem wiedzy, technologią wsparcia i rozwojem wspólnego zaplecza serwisowo-logistycznego na terytorium Niemiec.
Z operacyjnego punktu widzenia integracja Arrow 3 w niemieckim systemie obrony ma służyć jako najwyższa warstwa ochrony w planowanej strukturze ESSI, której niższe poziomy mają opierać się na systemach IRIS-T SLM i amerykańskich Patriotach, tworząc komplementarny, zhierarchizowany system wykrywania, śledzenia i zwalczania zagrożeń – od dronów, poprzez pociski manewrujące, aż po międzykontynentalne rakiety balistyczne.
Polecany artykuł:
Taka struktura odzwierciedla koncepcję „multi-layered shield”, będącą odpowiedzią na coraz bardziej złożony charakter współczesnych konfliktów oraz dywersyfikację środków rażenia stosowanych przez potencjalnych przeciwników, którzy mogą łączyć w ramach jednego ataku elementy kinetyczne, cybernetyczne i elektroniczne. Było to widoczne szczególnie na Ukrainie, kiedy Rosja stosowała tego typu połączone ataki w celu przeciążenia ukraińskiej obrony przeciwlotniczej.
Szczególnie istotny jest fakt, że Arrow 3 został już sprawdzony w warunkach operacyjnych – np. podczas przechwytywania pocisków z Jemenu wiosną i jesienią 2024 roku – co nadaje mu rangę sprawdzonego i wiarygodnego systemu, którego skuteczność nie pozostaje wyłącznie teoretycznym założeniem z dokumentacji technicznej, ale została potwierdzona w realnych warunkach bojowych, co w przypadku systemów obrony przeciwrakietowej jest elementem kluczowym przy podejmowaniu decyzji o zakupie.
Zgodnie z planem, pierwsza bateria Arrow 3 ma zostać dostarczona do Niemiec już pod koniec 2025 roku, przy czym pełna gotowość operacyjna całego systemu – zintegrowanego z niemieckimi systemami C4ISR oraz natowskimi sieciami wymiany danych – planowana jest na 2030 rok, pokazuje to złożoność i wieloetapowość całego przedsięwzięcia.
Co więcej, niemieckie ministerstwo obrony już teraz rozważa możliwość przyszłego zakupu rozwijanego obecnie systemu Arrow 4, który ma stanowić kolejny krok w rozwoju zdolności do zwalczania zagrożeń balistycznych na wyższych pułapach, z większą manewrowością i odpornością na środki przeciwdziałania.
i
Niemiecko-izraelski projekt wdrożenia Arrow 3 jest nie tylko inwestycją w konkretny środek walki, ale również manifestem polityczno-wojskowym, potwierdzającym determinację Berlina do pełnienia roli lidera europejskiej tarczy antyrakietowej, a także zacieśniania relacji z USA i Izraelem w obliczu pogłębiających się napięć geopolitycznych.
To przedsięwzięcie ma realną szansę stać się modelem współpracy między krajami NATO a kluczowymi sojusznikami zewnętrznymi, pokazując, że przy zachowaniu suwerenności i odpowiedzialności operacyjnej można jednocześnie czerpać z najbardziej zaawansowanych technologii dostępnych na rynku. Jednak trzeba pamiętać, że Berlin prowadzi pewien balans pomiędzy zacieśnianiem owych relacji z USA a europejską autonomią forsowaną przez Francję. Paryż na pewno podchodzi do tego rodzaju przedsięwzięć z większą rezerwą.
Należy obserwować ten projekt nie tylko pod kątem wojskowym, ale również politycznym czy nie będzie to doprowadzało do kolejnego spięcia francusko-niemieckiego.
