Spis treści
- Chińska marynarka wojenna
- Najnowszy i największy chiński lotniskowiec
- Chiny i Kambodża zaprzeczają powstającej bazie
W lipcu The Financial Times informował na podstawie zdjęć satelitarnych wykonanych przez BlackSky, że Chiny poczyniły znaczne postępy w budowie swojej zagranicznej bazy morskiej w Kambodży w Ream w Zatoce Tajlandzkiej. Zdjęcia wskazywały na ukończony pomost, który jest podobny do tego, który znajduje się w Dżibuti w Afryce, czyli pierwszej bazie morskiej oddanej do użytku w 2017 roku i mogącej przyjąć do 10 tysięcy żołnierzy chińskich.
Nowe zdjęcia satelitarne i analiza przeprowadzona przez Naval News wykazują na budowę suchego doku, wystarczająco dużego, aby pomieścić chiński lotniskowiec. Dzięki suchym dokom Marynarka Wojenna Armii Ludowo-Wyzwoleńczej będzie mogła dokonywać napraw statków, jeśli ulegną one uszkodzeniu podczas operacji na Morzu Południowochińskim lub w Zatoce Tajlandzkiej. Tym samym zasięg floty chińskiej się zwiększa, a nowa baza zapewni Pekinowi kolejny strategiczny przyczółek w pobliżu Morza Południowochińskiego. Położona na wschód od Oceanu Indyjskiego baza Ream ma strategiczne znaczenie dla Chin, ponieważ każdego roku przez Morze Południowochińskie przepływają towary o wartości ponad 3,3 biliona dolarów, co stanowi nieco ponad 20% światowego handlu. Jest to kolejny kroczek w „długim marszu” o dominacje na wodach.
Chińska marynarka wojenna
Chińska marynarka wojenna jest zdecydowanie największą spośród wszystkich krajów Azji Wschodniej, a gdzieś między 2015 a 2020 rokiem przewyższyła marynarkę wojenną Stanów Zjednoczonych pod względem liczby okrętów bojowych. Według raportu pt.: „Modernizacja marynarki wojennej Chin: Implikacje dla zdolności marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych — kontekst i problemy dla Kongresu”, Chiny posiadają 370 okrętów i szacuje się, że siły bojowe chińskiej marynarki wojennej wzrosną do 395 okrętów do 2025 r. i 435 okrętów do 2030 r. Dla porównania Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych (dane na październik 2023 roku), USA posiada 291 okrętów bojowych. W przyszłości planuje się zwiększyć tę liczbę do 305–317, optymistyczne plany mówią nawet o 350 okrętach do 2045 roku.
Najnowszy i największy chiński lotniskowiec
Chiny posiadają już 3 lotniskowce, dwa z nich Liaoning i Shandong są w służbie od dłuższego czasu, a najnowszy rodzimy lotniskowiec Fujian, jest w fazie prób morskich. Ma to być chluba chińskiej marynarki, nie tylko ze względu tego, że będzie to największy okręt, który ma przewyższać wielkością francuski lotniskowiec „Charles de Gaulle” i brytyjski „Queen Elizabeth”, ale też dlatego, że jest to zupełnie nowa konstrukcja chińskiej myśli, czyli inny niż poprzednie dwa lotniskowce, które są konstrukcji radzieckiej. Szacuje się, że nowy lotniskowiec wejdzie do służby za 2 lata.
Okręt ma długość 316 m i od 71 do 80 tys. ton wyporności (tutaj nadal nie ma dokładnych danych). „Fujian” ma posiadać zdolności do przenoszenia na pokładzie 40 myśliwców, najpewniej J-35 (chińska wersja Su-33) lub też wykorzystujące technologię stealth jak J-31. Obecnie używane lotniskowce mają na stanie 12 i 32 samoloty plus śmigłowce. Uzbrojenie obronne mają stanowić trzy systemy broni bliskiej kal. 30 mm. Oczywiście jest to broń z radarowym systemem kierowania ogniem. System ten jest w stanie przechwytywać nadlatujące rakiety przeciwokrętowe poruszające się z maksymalną prędkością Mach 4 i większą, ze skutecznością co najmniej 96 proc. Inną bronią defensywną mogą być rakiety przeciwlotnicze krótkiego zasięgu i wyrzutnie rakiet przeciw okrętom podwodnym.
Chińscy inżynierowi postawili także na lotniskowcu na katapulty, a nie na trampoliny, w które wyposażone są konstrukcje radziecko-rosyjskie. Trzy katapulty „Fujiana” będą napędzane systemem elektromagnetycznym podobnym do tego, jaki zastosowano na nowych lotniskowcach klasy „Gerald R. Ford” US Navy. Stanowi to zasadniczy progres w stosunku do konwencjonalnych katapult parowych.
Chiny i Kambodża zaprzeczają powstającej bazie
Kambodża podobnie jak Chiny oczywiście zaprzeczają, jakoby baza była przeznaczona dla chińskiej marynarki wojennej. Niewielka marynarka wojenna Kambodży posiada niewiele okrętów o długości przekraczającej zalewie 50 metrów, tym samym twierdzenie Kambodży, że baza może być przeznaczona wyłącznie dla jej marynarki wojennej można obalić. Jednak tempo budowy i konstrukcja bazy jasno wskazują, że to jest druga chińska zagraniczna baza morska. Co więcej, suchy dok, który jest, widoczny na zdjęciach wskazuje, że baza jest większa niż wcześniej sądzono.
10 listopada chiński przywódca Xi Jinping pogratulował Kambodży 70. rocznicy uzyskania niepodległości, mówiąc, że „przywiązuje wielką wagę do rozwoju stosunków chińsko-kambodżańskich i jest gotowy do współpracy z królem Sihamoni w celu wzmocnienia strategicznych relacji dla stosunków dwustronnych” Kambodża także potwierdziła, że otrzymała pomoc finansową od Chin na budowę nowej bazy. Państwo to utrzymuje jednak, że obiekt jest budowany dla własnej obrony narodowej. O tym, że taka baza powstaje, a odpowiadają za budowę Chiny poinformował w czerwcu 2022 roku, The Washington Post. Doniesienia oczywiście zostały przez Chiny i Kambodżę zdementowane.
Kambodża wielokrotnie mówiła, że Chiny nie otrzymały wyłącznego dostępu wojskowego do bazy, ponieważ byłoby to sprzeczne z konstytucją kraju. Formanie budowę rozpoczęto w czerwcu 2021 roku w prowincji Preah Sihanouk nad Zatoką Tajlandzką. Budowa bazy na pewno poprawi zdolności i zasięg chińskiej floty, ponieważ jak na razie bardzo dużą słabością chińskiej marynarki w porównaniu do amerykańskiej jest to, że nie posiada zagranicznych baz rozmieszczonych na świecie ani portów, do których może zawijać w ramach umów, by uzupełnić zapasy. Tym samym zasięg chińskiej marynarki jest ograniczony. Jednak Chiny z roku na rok powiększają swoje zdolności i według raportu SFS, chińska obecność jest zauważona w około 40 portach w Ameryce Łacińskiej od Peru po Meksyk. Dla porównania USA posiadają 85 baz zagranicznych.
W 2021 roku Chiny zostały, oskarżone o potajemną budowę obiektu wojskowego w porcie w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Prace te jednak potem wstrzymano, ale pojawiły się niepotwierdzone doniesienia, że mogły zostać wznowione w 2023 roku. Widzimy, że plany chińskie są ambitne i według AidData, amerykańskiego instytutu badawczego za 2 lub 5 lat Chiny będą chciały posiadać bazy także w Hambantota na Sri Lance, Bata w Gwinei Równikowej i Gwadar w Pakistanie.