Ekspresowe tempo wprowadzana nowych rodzajów uzbrojenia to jedna z relatywnie świeżych amerykańskich koncepcji, której celem jest stworzenie w krótkim czasie nowych zdolności, często w celu reakcji na nowe strategie lub środki bojowe przeciwnika. W przypadku SiAW chodzi o nowy pocisk posiadający odpowiedni zasięg i precyzję, aby umożliwić eliminację tak zwanych „systemów antydostępowych” A2/AD (ang. Anti Access/Area Denial). Są to zarówno zestawy przeciwlotnicze jak i pociski balistyczne, systemy zakłócające i inne rodzaje uzbrojenia, które powstrzymuje przed oddziaływaniem na siły przeciwnika. Dlatego tak ważne jest nawet czasowe wyeliminowanie części z tych środków bojowych, aby możliwe było zaatakowanie skrytych pod nimi sił i obiektów przeciwnika.
W maju 2023 roku Siły Powietrzne USA przyznały firmom L3Harris Technologies, Lockheed Martin i Northrop Grumman po około 2 miliony dolarów na 90-dniowe projekt pocisków SiAW. Po tym okresie dokonano analizy rozwiązań i 25 września poinformowano o udzieleniu dalszego finansowania projektowi firmy Northrop Grumman.
Bazuje on na rozwijanym dla US Navy pociski AGM-88G AARGM-ER. Jest on rozwinięciem używanych obecnie przez marynarkę wojenną USA pocisków AGM-88E AARGM, wykorzystując jego głowicę i system naprowadzania w nowym „opakowaniu”, które mieści się do komory uzbrojenia dzięki zastosowaniu skrzydła pasmowego. Natomiast nowy napęd i osłony termiczne pozwalają mu osiągnąć zasięg ponad 250 km i bardzo wysoką prędkość, sięgającej nawet Mach 4. System naprowadzania pocisku AARGM-ER łączy pasywną głowicy radiolokacyjnej (naprowadzającą się na wrogie radary), aktywnego radaru milimetrowego oraz systemu nawigacyjnego INS/GPS. Oznacza to, że może łatwo zwalczać różnego typu cele, co jest atutem w przypadku programu SiAW.
AARGM-ER ma niebawem trafić na uzbrojenie US Navy, więc stanowi bezpieczną i obiecującą bazę dla pocisku SiAW rozwijanych przez US Air Force. Duża prędkość, niska sygnatura i zasięg ponad 250 km pozwolą razić elementy wrogiej struktury A2/AD, a trójkanałowy system naprowadzania umożliwi zwalczanie nie tylko radarów, ale też wyrzutni rakiet balistycznych i pocisków manewrujących, aparatury zakłócające łączność i sygnał GPS, a nawet systemy antysatelitarne. Mówimy tu więc o ruchomych celach o wysokim znaczeniu.
W ciągu następnych 36 miesięcy Northrop Grumman będzie dalej rozwijać pocisk SiAW, przeprowadzi integrację na platformie F-35A i ukończy program testów w locie w celu szybkiego prototypowania w ramach przygotowań do szybkiego wprowadzenia do produkcji. Prace będą prowadzone w zakładzie firmy w Northridge w Kalifornii oraz w fabryce przyszłej integracji rakiet w Allegany Ballistics Laboratory w Wirginii Zachodniej. Jest to plan 2 fazy programu, która powinna zakończyć się w 2026 roku osiągnięciem przez pocisk wstępnej gotowości operacyjnej.
