Według podanych przez Welt informacji, finansowane drony kamikadze mają zasięg 1200 kilometrów i przenoszą ładunki o wadze około 50 kilogramów. Zakup ma bezpośrednio pomóc ukraińskiej armii w walce z Rosją. Drony będą dostępne do misji już w najbliższych miesiącach. Ukraina już produkuje takie drony, zauważa portal, dodając, że we wtorek (1 lipca) An-196 zaatakował cele głęboko w Rosji.
Współpraca obronna Niemiec i Ukrainy
Podczas swojej inauguracyjnej wizyty na Ukrainie w poniedziałek (30 czerwca) minister spraw zagranicznych Johann Wadephul zapowiedział intensyfikację współpracy obronnej z Kijowem. Niemcy „jeszcze bardziej wzmocnią” swoje wsparcie wojskowe dla Ukrainy, powiedział Wadephul. Poinformował również o planach utworzenia wspólnych przedsiębiorstw obronnych.
„W związku z tym uzgodniliśmy już wzmocnienie wspólnej współpracy z przemysłem obronnym. Chcemy utworzyć nowe spółki joint venture, aby Ukraina mogła produkować więcej i szybciej dla własnej obrony, ponieważ wasze potrzeby są ogromne”.
Ministerstwa Obrony potwierdza finansowanie
Rzecznik Ministerstwa Obrony Niemiec potwierdził, że Niemcy przejęły finansowanie produkcji broni dalekiego zasięgu w Ukrainie. W rezultacie Ukraina może otrzymać „systemy uzbrojenia w krótkim czasie”, a „na których ukraińska armia jest już przeszkolona”. Ministerstwo nie chciało ujawnić szczegółów finansowanej broni, ponieważ „pozwoliłoby to na wyciągnięcie wniosków na temat zdolności wojskowych ukraińskiej armii”.
Antonow An-196 - ukraiński dron uderzeniowy dalekiego zasięgu
Ukraiński dron Antonow An-196 Lutyj („Srogi” lub „Luty”) to zaawansowany bezzałogowy statek powietrzny (UAV) dalekiego zasięgu, zaprojektowany i produkowany przez państwowy koncern zbrojeniowy Ukroboronprom we współpracy z firmą lotniczą Antonow. Jest dronem typu „kamikadze” (jednorazowego użytku). Jest to jeden z najbardziej zaawansowanych ukraińskich dronów uderzeniowych, stosowany głównie do precyzyjnych ataków na strategiczne cele w głębi terytorium wroga, takie jak rafinerie, zakłady zbrojeniowe czy obiekty energetyczne. Od początku 2024 roku drony An-196 były wykorzystywane w zmasowanych atakach na rosyjskie obiekty przemysłowe i wojskowe, m.in. rafinerię w Tuapse (17 maja 2024) czy bazę 112. Gwardyjskiej Brygady Rakietowej w Szui (kwiecień 2025). W czerwcu 2025 roku drony An-196 brały udział w operacji przeciwko rosyjskim bombowcom strategicznym na czterech bazach lotniczych, co uznano za największą operację dronową wojny.
Dron został opracowany na bazie prototypowego drona rozpoznawczego AN-BK-1 Horłytsia, zaprezentowanego w 2016 roku i oblatanego w 2017 roku. Jego seryjna produkcja rozpoczęła się po październiku 2022 roku, kiedy Ukroboronprom ogłosił plany stworzenia drona uderzeniowego o masie 200 kg, zasięgu 1000 km i ładunku 75 kg. Produkcja odbywa się w zakładach Antonowa w Kijowie, głównie na lotnisku Światoszyn. Ze względu na wysokie koszty produkcji (szacowane na około 200 tys. dolarów za egzemplarz), jest używany selektywnie do ataków na najcenniejsze cele.
Dron ma klasyczną konstrukcję dolnopłata z usterzeniem na dwóch belkach ogonowych i silnikiem napędzającym trójłopatowe śmigło pchające umieszczone z tyłu kadłuba. Taka budowa pozwala na zamocowanie ładunku bojowego w przedniej części kadłuba. Jest wykonany głównie z włókna szklanego i żywicy epoksydowej, co zapewnia lekkość i wytrzymałość, choć czyni go droższym w porównaniu z innymi ukraińskimi dronami, np. UJ-26 Bober. Rozpiętość skrzydeł wynosi około 6,7 m, długość kadłuba to 4,4 m. Jest wyposażony w silnik o mocy około 50 KM, napędzający śmigło pchające. Konstrukcja silnika i jego dokładne parametry nie są w pełni jawne, ale zapewniają dronowi zdolność do długotrwałego lotu.
Standardowy zasięg wynosi około 1000 km, w 2024 roku wprowadzono wersję z większym ładunkiem (75 kg) i potencjalnie zwiększonym zasięgiem do 2000 km, co potwierdzają doniesienia o atakach na odległe cele, np. rafinerię w Syzraniu. Jest zdolny przenosić głowicę odłamkową o masie 50 kg, ale jak było już wspomniane, może przenosić nawet 75 kg.
Bezzałogowiec wykorzystuje zaawansowany system naprowadzania, który umożliwia precyzyjne rażenie celów nawet przy dużych odległościach. Firma AeroDrone opracowała dla drona system nawigacji optycznej, porównujący obrazy z kamery pokładowej z danymi satelitarnymi, co zapewnia odporność na zakłócenia GPS i niezależność od zewnętrznych systemów nawigacyjnych. Dron wykorzystuje konwencjonalne metody startu z wykorzystaniem stałego podwozia, co pozwala na operowanie z improwizowanych pasów startowych, takich jak autostrady, bez potrzeby dedykowanych lotnisk.
Nowa forma współpracy
Pod koniec maja kanclerz Friedrich Merz ogłosił „wejście w nową formę współpracy wojskowo-przemysłowej” między dwoma krajami podczas wizyty ukraińskiego prezydenta Wołodymyra Zełenskiego. Merz zapowiedział „zakup systemów broni dalekiego zasięgu produkcji ukraińskiej, tzw. broni dalekiego zasięgu”. Miały również powstać wspólne produkcje. Jak donosi WELT, drony AN-196 były już wtedy na ukraińskiej liście życzeń, wraz z innymi modelami.
Der Spiegel informował wcześniej, że niemiecki rząd planował sfinansować produkcję ukraińskich dronów bojowych „trzycyfrową kwotą”. "Unia Europejska już pracuje nad integracją Ukrainy z przemysłem obronnym i wykorzystaniem jej doświadczeń z wojny z Rosją. Obejmuje to również obszar produkcji dronów. Jeśli kilka innych krajów zainwestuje więcej w ukraiński przemysł obronny, Ukraina znacznie skorzysta na tym wsparciu" - powiedziały źródła portalu.
Inwestycja Niemiec jest częścią kompleksowych wysiłków UE na rzecz integracji Ukrainy z europejskim przemysłem obronnym. "Ukraina szybko staje się centrum innowacji w dziedzinie dronów. Wspieranie jej przemysłu obronnego nie tylko wzmacnia ukraińską odporność, ale także europejskie bezpieczeństwo" - zauważył unijny urzędnik ds. obrony z którym rozmawiał Spiegel.
Produkcja własnych pocisków manewrujących na Ukrainie
W połowie czerwca minister obrony Boris Pistorius i prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski potwierdzili w Kijowie, że Niemcy i Ukraina zamierzają wspólnie produkować systemy uzbrojenia dalekiego zasięgu. Systemy uzbrojenia będą później produkowane w obu krajach. Oczekuje się, że Bundeswehra może być beneficjentem programu.
Jak przekazał Welt, ukraińscy inżynierowie pracują nad własnymi pociskami manewrującymi. Welt - jak napisał - odwiedził zakład produkcyjny „Trembita” w obwodzie kijowskim w 2023 roku. Jest to pocisk manewrujący, którego wersja jest zaprojektowana do pokonywania prawie 150 kilometrów. Trembita wytwarza hałas i według twórców jest wzorowana na pocisku V1. Ukraina poinformowała niedawno, że prototypy były testowane.
