Program okrętów podwodnych ORKA ma zakończyć się ostateczną decyzją o pozyskaniu nowych jednostek do końca listopada 2025 roku. Czy mogą Państwo powiedzieć coś więcej o swojej ofercie i jej unikalnych zaletach? Czym Państwa okręt podwodny wyróżnia się na tle konkurencji?
Saab i Szwecja mają bogatą historię w dziedzinie rozwoju okrętów podwodnych, znaczoną kolejnymi kamieniami milowymi. Kolejna generacja okrętów powstaje w oparciu o ogromne doświadczenie Saab, modułowe podejście do realizacji projektów i innowacyjną filozofię. Dziś z dumą prezentujemy pierwszy na świecie okręt podwodny piątej generacji - typu Blekinge. Bazując na sukcesach poprzednich generacji, typu Blekinge oferuje niespotykane dotąd możliwości, w tym:
- zdolności do prowadzenia operacji wielodomenowych (MDO) z udziałem sił specjalnych, załogowych i bezzałogowych jednostek, co umożliwia skoordynowane działania w różnych domenach dla uzyskania przewagi taktycznej;
- zdolności do prowadzenia działań na dnie morskim, w tym do wodowania i odzyskiwania bezzałogowych pojazdów podwodnych (UUV);
- pełną cyfryzację zgodną z koncepcją NATO Federated Mission Network (FMN), co udoskonala łączność i interoperacyjność;
- zrównoważone sygnatury wielodomenowe, które ograniczają wykrywalność.
Te zdolności są dostosowane do współczesnego pola walki, umożliwiając skuteczne działania zarówno na Morzu Bałtyckim, jak i poza nim. Unikalną cechą okrętów A26 jest tzw. Multi-Mission-Portal (MMP), czyli rozwiązanie, które zwiększa możliwości ofensywne i defensywne w zakresie operacji wielodomenowych oraz działań na dnie morskim, służących ochronie krytycznej infrastruktury podwodnej i odstraszaniu potencjalnych przeciwników. Dzięki technologii zarządzania sygnaturą Saab i ultracichej technologii napędu Stirling AIP, okręty typu Blekinge należą do najtrudniejszych do wykrycia jednostek na świecie. A26 to następna generacja okrętów podwodnych – dostępna już dziś. Zapraszamy Polskę do wspólnego wejścia z nami w świat przyszłości domeny podwodnej i dołączenia do rodziny okrętów podwodnych piątej generacji.
Szwecja i Polska są często nazywane strażnikami Morza Bałtyckiego. Jak Saab odpowiada na potrzeby tego regionu? Jak zaawansowana jest Państwa współpraca z polskim przemysłem?
To prawda - Polska i Szwecja są de facto morską linią frontu obrony i strażnikami Bałtyku w wielu domenach, w tym morskiej, powietrznej i obrony przeciwlotniczej. Jednak żadna z nich nie ma takiego znaczenia, jak potencjalna współpraca w zakresie działań podwodnych, możliwa dzięki integracji szwedzkiego okrętu piątej generacji A26 z Marynarką Wojenną RP. Z perspektywy regionalnej coraz bardziej napięta sytuacja międzynarodowa wymaga, aby takie państwa jak nasze brały większą odpowiedzialność za bezpieczeństwo lokalne i regionalne. Jako członkowie NATO i UE, Szwecja i Polska powinny odgrywać wiodącą rolę w zapewnianiu bezpieczeństwa w rejonie Morza Bałtyckiego.
Jeśli chodzi o polski przemysł obronny, wprowadzenie A26 byłoby skutecznym sposobem na wzmocnienie jego suwerenności oraz stworzenie w Polsce zdolności do utrzymania okrętów podwodnych. Ta zdolność zapewniłaby dopasowany i opłacalny sposób utrzymania zarówno polskiej, jak i szwedzkiej floty, jednocześnie zwiększając ich efektywność operacyjną i dostępność dzięki stworzeniu tzw. redundancji, która ma kluczowe znaczenie w obecnym czasie niepewności.
Wspólna produkcja mogłaby rozwijać dotychczasową współpracę stoczniową, wykorzystując komplementarne możliwości i doświadczenie obu krajów. Bliskość szwedzkich i polskich stoczni sprzyjałaby współpracy przemysłowej oraz ograniczała koszty utrzymania i wsparcia cyklu życia flot obu państw. Uważamy, że jest to zgodne z polskim celem pogłębiania europejskiej współpracy obronnej i równoważenia wpływów większych firm z Europy Zachodniej.
Wiadomo, że w Szwecji pojawiły się opóźnienia w realizacji programu A26. Czy mogą Państwo szczerze powiedzieć, że pierwszy okręt dla Polski zostanie dostarczony w uzgodnionym terminie? Na jakim etapie jest obecnie produkcja jednostek A26? Czy istnieje szansa, że pierwszy okręt dla Polski będzie budowany równolegle z drugą jednostką szwedzką, czy wymagałoby to osobnej linii produkcyjnej?
Powszechnie wiadomo, że harmonogram programu A26 uległ opóźnieniom w stosunku do pierwotnych terminów dostaw. Znaczna część tych opóźnień wynikała z konieczności odbudowy i modernizacji stoczni poprzez dokonanie istotnych inwestycji zarówno w sam zakład, jak i w ludzi oraz procesy. Kwestie te były wcześniej zaniedbane przez poprzedniego właściciela Saab Kockums, a stan stoczni okazał się gorszy, niż początkowo zakładali i Saab i rząd Szwecji.
Warto również zauważyć, że zmienił się pierwotny zakres i konfiguracja projektu w stosunku do jego pierwotnej wersji, co również przyczyniło się do opóźnień względem umowy. Do zakresu dostaw dodano nowe możliwości, takie jak integracja lekkich torped, wzmocnienie odporności cybernetycznej, cyfryzacja oraz poprawa charakterystyk sygnaturowych. Technologia ewoluowała – i my ewoluowaliśmy wraz z nią. Ostatnio integrujemy też operacje z większymi autonomicznymi dronami oceanicznymi (pierwszym z nich jest duży bezzałogowy pojazd podwodny LUUV, zamówiony przez rząd Szwecji).
Obecnie inwestycje i rozbudowa mocy produkcyjnych stoczni zostały zakończone, a ostateczny zakres programu A26 jest ustalony, co umożliwiło Saab i FMV renegocjację kontraktu A26 na warunkach stałej, z góry określonej ceny. Jest to istotne, ponieważ Saab i FMV nie podjęliby się takiego zobowiązania w przypadku tak złożonego projektu, gdyby nie byli przekonani, że terminy, zakres i koszty są pod całkowitą kontrolą.
Jeśli chodzi o produkcję równoległą – jest to standardowa praktyka w budowie okrętów podwodnych, pozwalająca na efektywne wykorzystanie zasobów, transfer wiedzy w organizacji i wdrażanie doświadczeń z jednej jednostki do kolejnej, co poprawia zarówno jakość, jak i tempo produkcji. Obecnie szwedzkie okręty są budowane równolegle, a pierwszy okręt dla Polski byłby produkowany równolegle z drugą jednostką szwedzką na tej samej linii produkcyjnej. Sama stocznia w Karlskronie ma wystarczającą zdolność do równoległej budowy okrętów dla Szwecji i innych odbiorców.
Ponieważ Saab widzi duży potencjał eksportowy okrętów typu Blekinge, oprócz zamówień krajowych zwiększyliśmy dodatkowo nasze moce produkcyjne, aby móc obsługiwać wielu klientów jednocześnie. Dowodem na to jest niedawne przejęcie nowej stoczni na zachodnim wybrzeżu Szwecji, obecnie integrowanej z produkcją okrętów podwodnych, a także wzmocnienie zdolności serwisowych w stoczni w rejonie Sztokholmu, co odciąży zakład w Karlskronie.
Oprócz tego współpracujemy blisko z wykwalifikowanymi partnerami europejskimi - m.in. ze Szwecji, Niderlandów i Polski - którzy zwiększają naszą zdolność produkcyjną i tempo dostaw, dostarczając kluczowe komponenty do naszych okrętów.
Na tej podstawie jesteśmy przekonani, że jesteśmy jedyną stocznią, która ma wystarczające możliwości, aby dostarczyć okręty podwodne nowym odbiorcom w terminach wymaganych przez Polskę.
Czy mogą Państwo zaoferować Polsce rozwiązanie pomostowe (gap-filler) i jak długo potrwa szkolenie przyszłych załóg okrętów podwodnych przed przekazaniem pierwszej jednostki?
Rozwiązanie typu „gap filler” jest obecnie proponowane dwustronnie na poziomie rządowym: przez rząd Szwecji rządowi Polski, dlatego Saab nie może szczegółowo komentować takiego rozwiązania, jego dostaw ani szkolenia. Możemy jednak potwierdzić, że taka oferta została złożona przez rząd Szwecji rządowi Polski.
