Trzeba powiedzieć wprost, że osiągnięcie to nie tylko potwierdza założenia koncepcyjne programu „loyal wingman” (czyli tzw. lojalnego skrzydłowego), ale otwiera zupełnie nowy rozdział w sposobie prowadzenia operacji powietrznych w środowisku sieciocentrycznym, w którym załogowe i bezzałogowe platformy bojowe współdziałają w czasie rzeczywistym jako zintegrowany system broni.
Do testu doszło nad poligonem Woomera na australijskim interiorze, gdzie – w ramach programu demonstracyjnego o nazwie Capability Demonstration 2025 – operator znajdujący się na pokładzie samolotu E-7A był w stanie jednocześnie kontrolować dwa fizycznie obecne MQ-28 Ghost Bat oraz jedną dodatkową platformę symulowaną.
Cała operacja odbywała się w warunkach pełnej integracji systemów, co oznacza, że oprogramowanie, interfejsy sterujące i kanały łączności wykorzystane w tej misji były nie tylko kompatybilne z systemami pokładowymi E-7A, ale i w pełni operacyjne z perspektywy prowadzenia manewrów bojowych. Było to możliwe dzięki otwartej architekturze systemowej samolotu E-7A Wedgetail, który od lat stanowi trzon zdolności dowodzenia i kontroli RAAF, ale który – jak pokazała ta próba – zyskuje nową rolę jako centrum taktyczne zdolne do współdziałania z autonomicznymi dronami uderzeniowymi.
Polecany artykuł:
MQ-28 Ghost Bat, zaprojektowany pierwotnie jako wsparcie dla myśliwców piątej generacji (takich jak F-35) oraz F/A-18F Super Hornet, został w tej demonstracji użyty jako wyprzedzająca formacja zwiadowczo-bojowa, mogąca zarówno chronić załogowe samoloty przed zagrożeniami, jak i zwiększać świadomość sytuacyjną poprzez sensory umieszczone z przodu ugrupowania.
Jest to możliwe dzięki jego zdolnościom stealth, dużemu zasięgowi przekraczającemu 3700 km oraz unikalnej konstrukcji z wymiennym nosem, w którym mogą znajdować się różne zestawy sensorów – od systemów ISR po narzędzia walki elektronicznej. To właśnie te cechy czynią z MQ-28 nie tylko „skrzydłowego”, ale potencjalnie samodzielną jednostkę bojową, którą można dynamicznie dostosować do profilu misji.
Według Boeinga cała operacja stanowiła nie tylko potwierdzenie dojrzałości samej platformy Ghost Bat, ale również potężny skok technologiczny w zakresie integracji systemów załogowych i bezzałogowych w ramach jednego środowiska dowodzenia. Glen Ferguson, dyrektor programu MQ-28, zauważył, że połączenie zaawansowanego systemu dowodzenia E-7A z nowoczesnym bezzałogowcem nie jest już tylko koncepcją, ale funkcjonalnym rozwiązaniem, które w niedalekiej przyszłości może odmienić sposób działania sił powietrznych.
i
Z technologicznego punktu widzenia, demonstracja wymagała ścisłej współpracy pomiędzy Boeing Defence Australia, australijskim Defence Science and Technology Group oraz amerykańskim Air Force Research Laboratory. Opracowane wspólnie oprogramowanie i procedury pozwoliły na błyskawiczną integrację wszystkich elementów systemu i dowiodły, że możliwe jest nie tylko zdalne sterowanie dronami w czasie rzeczywistym, ale także zarządzanie ich współpracą z innymi platformami powietrznymi na poziomie taktycznym. W ten sposób zrealizowano jeden z głównych celów programu CD25 stworzenie w pełni kompatybilnego środowiska operacyjnego dla platform różnego typu, działających we wspólnej misji bojowej.
W perspektywie najbliższych miesięcy planowane są kolejne próby integrujące MQ-28 z samolotami F/A-18F oraz F-35, które jeszcze bardziej zademonstrują jego potencjał jako realnego komponentu systemu walki powietrznej. Długofalowo MQ-28 Ghost Bat może stać się platformą eksportową – zarówno w ramach sojuszniczych programów współpracy, jak i jako część wspólnych misji operacyjnych z USA czy innymi partnerami regionu Indo-Pacyfiku.
Test wykonany przez Boeinga i RAAF był nie tylko dowodem postępu technologicznego, ale również jasnym sygnałem, że przyszłość operacji powietrznych opiera się na pełnej integracji ludzi i maszyn. Systemy takie jak E-7A i MQ-28 – kiedy połączone w jedną sieć – mogą tworzyć dynamiczne, samoadaptujące się środowisko walki, w którym ludzie podejmują decyzje strategiczne, a maszyny autonomicznie realizują ich zamiary taktyczne, zwiększając tym samym skuteczność i bezpieczeństwo misji bojowych.
