Przedmiotem umowy ramowej, jak informuje Agencja Uzbrojenia, jest „dostawa 152 egz. 155 mm. samobieżnych haubic Krab dla dywizjonowych modułów ogniowych Regina, wraz z elementami wchodzącymi w skład wyposażenia poszczególnych modułów, czyli. wozy dowodzenia i wozy dowódczo-sztabowe, wozy amunicyjne i warsztaty remontu uzbrojenia i elektroniki. Zamówienie obejmuje również pakiety szkoleniowy i logistyczny”.
Polecany artykuł:
Co ciekawe, w komunikacie pojawiła się następujące informacja - „przewiduje się również pozyskanie przez Siły Zbrojne RP samobieżnej haubicy nowej generacji, łączącej nowoczesne technologie, które są aktualnie projektowane i wdrażane dla systemów artyleryjskich najnowszej generacji, uwzględniających m.in. pełny automat ładowania, a także doświadczenia Polski i Ukrainy w zakresie użytkowania haubic KRAB. W dalszej kolejności planowane jest do zakontraktowania kolejnych kilkanaście dywizjonowych modułów ogniowych produkowanych przez polski przemysł obronny”.
Oznacza to, że przynajmniej deklaratywnie, pojawiają się tutaj rozwiązania poprawiające funkcjonalność Krabów w oparciu o doświadczenia eksploatacyjne, również w ukraińskich warunkach bojowych. Haubica ma zostać wyposażona w automatyczny system ładowania, który może większych szybkostrzelność, ale przede wszystkim pozwala zmniejszyć liczebność załogi.
Niestety jest to na razie jedynie umowa ramowa, która na początku nadchodzącego roku ma stanowić podstawę do zawarcia umowy wykonawczej. Jest to pośrednio efekt ostrej dyskusji, jaka rozpoczęła się w mediach i social mediach, po zawarciu w ubiegłym tygodniu umowy wykonawczej na kolejne 152 haubice K9 które będą wyprodukowane w Korei.
Zarówno dziennikarze jak i przedstawiciele Huty Stalowa Wola stwierdzili, że ustępujący minister Mariusz Błaszczak faworyzuje dostawców zagranicznych, pomijając przemysł krajowy. Tymczasem Huta Stalowa Wola poczyniła znaczne inwestycje, np. po to, aby wielokrotnie zwiększyć produkcję haubic samobieżnych Krab.
Jan Szwedo, Prezes Zarządu Huty Stalowa Wola S.A opublikował dość kategoryczny komunikat na koncie spółki w mediach społecznościowych. Stało się to podstawą do intensywnej dyskusji. Faktem jest, że w wielu obszarach Krab przewyższa K9, a polonizacja produkcji zdaje się przebiegać dość opornie. Nie sprzyja jej też pośpiech MON jeśli chodzi o terminy dostaw. Z drugiej strony, koreański koncern Hanwha Aerospace rozpoczął już prace dotyczące np. automatyzacji systemu ładowania i deklaruje możliwość dostarczenia tak wyposażonych haubic w ciągu dwóch lat. O pracach HSW w tym zakresie na razie niewiele wiadomo, choć zostały zadeklarowane.
Z pewnością należy się z uwagą przyglądać działaniom zarówno MON i Agencji Uzbrojenia jak i producentów, czyli Hanwha Aerospace i Huty Stalowa Wola. Ważnym testem będzie tu zawarcie umów wykonawczych na podstawie zatwierdzonej 8 grudnia umowy ramowej na produkcję haubic samobieżnych Krab. Muszą być one oparte na realnych możliwościach produkcyjnych HSW i określać dokładnie choćby konfigurację dostarczanych pojazdów. Wymaga to jednak dość złożonych negocjacji i analiz, które muszą być poparte konkretną dokumentacją i spełniać określone normy. Natomiast obecna umowa z pewnością stanowi krok we właściwym kierunku. Czas pokaże, czy nie był to krok spóźniony.
