Podczas testu amerykanie użyli systemu M142 HIMARS za pomocą którego, wystrzelił dwa pociski PrSM pod ustalony cel. Demonstracja nastąpiła po udanych testach w listopadzie i pierwszym testach, przeprowadzonych przez amerykańskie wojsko w grudniu zeszłego roku. Przeprowadzona seria testów w locie to kluczowy element procesu rozwoju pocisków rakietowych produkowanych przez Lockheed Martin.
PrSM, czyli Precision Strike Missile to pocisk balistyczny krótkiego zasięgu, opracowany dla (US Army) przez firmę Lockheed Martin. Jest następcą systemu MGM-140 ATACMS, którego pełne rozwinięcie to Army Tactical Missile System. Jego przeznaczeniem jest rażenia krytycznych celów lądowych na dużych dystansach w postaci punktów logistycznych, lotnisk czy centrów dowodzenia.
Rozwój pocisków rakietowych PrSM został rozpoczęty w 2016 roku w ramach programu Long Range Precision Fires (LRPF), który miał na celu modernizację i zwiększenie skuteczności amerykańskiej artylerii rakietowej z przeznaczeniem na eksport dla sojuszników Stanów Zjednoczonych. Celem było stworzenie systemu o większym zasięgu, precyzji i zdolności rażenia niż ATACMS, którego produkcja zakończyła się w 2007 roku.
Początkowo o możliwość opracowania następcy MGM-140 ATACMS rywalizowały dwa amerykańskie koncerny w postaci Lockheed Martina i Raytheon wchodzącego w skład RTX. Ostatecznie w 2020 roku Raytheon wycofał się z programu, pozostawiając Lockheed Martina jako jedynego oferenta na wykonawcę nowego pocisku rakietowego.
PrSM posiada zasięg ponad 500 km co ciekawe, wcześniejsze wersje posiadały oficjalny zasięg jedynie do 499 km, aby był zgodny z dawnym traktatem INF. Jednak po wycofaniu się z niego Rosji oraz rozwoju przez nią pocisków balistycznych z zasięgiem powyżej 500 km w postaci m.in. Iskanderów, USA również zaczęło produkować uzbrojenie powyżej granicy, który zakładał traktat. Pocisk porusza się z prędkością supersoniczną, czyli w uproszczeniu z naddźwiękową posiadając naprowadzanie INS/GPS, jednak możliwe jest, aby przyszłe warianty posiadały naprowadzanie terminalne.
Przechodząc do posiadanej przez zestaw głowicy, jest konwencjonalna w formie odłamkowo-burzącej, która jest odpalana wyrzutni M142 HIMARS, który może wystrzelić z kontenera dwa pociski, bądź M270 MLRS mający możliwość przenoszenia czterech tego typu efektorów.
Pierwszy test PrSM odbył się w 10 grudnia 2019 roku na poligonie White Sands Missile Range w stanie Nowy Meksyk. Test zakończył się sukcesem, uderzając w cel oddalony o 240 km. Kolejne testy, zostały przeprowadzone w latach 2020–2023, wykazały one stopniowy wzrost zasięgu i skuteczności pocisku. Rok 2021 był kamieniem milowym dla rozwoju programu, ponieważ wtedy osiągnięto dystans 499 km, przekraczając tym samym możliwości, jakie posiadał ATACMS. Dwa lata później przeprowadzono kolejne testy, które polegały na rozszerzeniu możliwości pocisku, w tym zdolności do uderzeń na cele ruchome oraz morskie. Pentagon planuje rozszerzenie programu w oparciu o dwie wersje pocisku:
- PrSM Increment 2 mający być wyposażony w czujniki do namierzania celów morskich i ruchomych jako przeciwokrętowa wersja pocisku.
- PrSM Increment 3, który ma być wersja o wydłużonym zasięgu do ponad 1000 km, posiadając zdolności do rażenia celów z większą precyzją.
Polska, wyraziła zainteresowanie pozyskaniem pocisków PrSM. Oświadczył to, ówczesny minister obrony narodowej, Mariusz Błaszczak w 2023 roku podczas swojej wizyty w Stanach Zjednoczonych. Będąc wówczas w zakładach Lockheed Martina, zadeklarował chęć zakupu tej nowo opracowywanej amunicji rakietowej dla polskich sił zbrojnych.
Pozyskanie tych pocisków z pewnością byłoby dużym wzmocnieniem operacyjnym dla polskich wojsk rakietowych, wydłużając im ręce, jednak trzeba zwrócić fakt na mniejszą głowicę pocisku w stosunku do swego poprzednika. Waga głowicy bojowej PrSM wynosi ok. 200–227 kg kiedy w przypadku ATACAMS wynosi ona 230–560 kg, w zależności od wersji. Najcięższa wersja to M39 (Block I) posiadająca 950 bombek M74 będąca subamunicją.
