Umowa zakłada przeprowadzenie naprawy trzech morskich armat ZU-23-2M do 30 listopada 2024 roku. Naprawy średnie tego typu armat realizowane są przez ZM Tarnów jako ich producenta, przede wszystkim na potrzeby Marynarki Wojennej RP. Zestawy ZU-23-2M Wróbel kalibru 23 mm stanowią uzbrojenie jednostek pływających i służą do zwalczania nisko lecących celów powietrznych, takich jak: samoloty, śmigłowce, rakiety skrzydlate, bezpilotowe statki latające, desant powietrzny oraz nieopancerzone i lekko opancerzone cele lądowe i nawodne.
Armata morska ZU-23-2M powstała w celu zastąpienia przestarzałej armaty 2M-3M kalibru 25 mm konstrukcji radzieckiej, używanej na okrętach jako broń przeciwlotnicza. Prace rozpoczęto w roku 1973, opierając konstrukcję na produkowanej przez ZM Tarnów ciągnionej armacie przeciwlotniczej ZU-23-2, której różne warianty znajdują się w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych.
Ostateczna wersja morska (stąd nazwa M w oznaczeniu ZU-23-2M) z usuniętymi wszystkimi wadami ujawnionymi podczas testów w 1979 roku, weszła do służby w 1983 roku. Ogółem w ZM Tarnów wyprodukowano ponad 50 egz. morskich armat ZU-23-2M, które w większości zamontowano na polskich okrętach MW i są eksploatowane do dziś, stanowiąc podstawę obrony przeciwlotniczej.
Armata ZU-23-2M Wróbel to dwulufowy system artyleryjski kalibru 23 mm o szybkostrzelności do 400 strz/min. Zasilana jest z dwóch magazynków amunicyjnych o pojemności 50 naboi w taśmie każdy. Wieża wyposażona jest w elektrohydrauliczne układy napędowe oraz celownik kolimatorowy. Od wersji lądowej odróżnia ją również zastosowanie przeszklonej kabiny, chroniącej obsługę przed czynnikami atmosferycznymi. Na bazie armaty ZU-23-2M powstała też wersja ZU-23-2MR Wórbel II, która oprócz podwójnej armaty 23 mm uzbrojona jest też w podwójną wyrzutnię pocisków kierowanych Strzała-2M. Otrzymała ona też większe magazyny amunicji i wodne chłodzenie luf.
