Ja co roku Global Firepower opublikowała ranking siły militarnej, biorąc pod uwagę różnorodność broni, wydatków na armię czy położenia geograficznego, co pozwala uzyskać lepszą równowagę siły militarnej. Jak się argumentuje, taki sposób sprawia, że mniejsze, bardziej zaawansowane technologicznie kraje mogą konkurować z większymi a niekiedy słabiej rozwiniętymi mocarstwami.
W rankingu z 2025 r., najpotężniejsze siły militarne nie uległy znaczącym zmianom, i nadal pierwsze miejsce zajmują Stany Zjednoczone, które nadal są uznawane za najsilniejszą potęgę militarną na świecie. Budżet wojskowy Stanów Zjednoczonych, wynoszący 895 mld USD, jest większy niż pozostałych 10 największych państw razem wziętych (835,6 mld USD). Mimo tego, że USA nie posiadają największej floty czołgów, ich ogromny budżet wojskowy stawia je daleko przed resztą w rankingu.
Tuż za USA jest Rosja co ciekawe, która mimo dużych strat poniesionych na wojnie, zwłaszcza tych sprzętowych, gdzie nowoczesne uzbrojenie zostało zastąpione tym pamiętające czasy potęgi ZSRR. Sama armia także została niejako „ośmieszona”, bo się nagle okazało, że nie potrafi sobie poradzić z dużo mniejszą, słabiej uzbrojoną, ale niekiedy wyposażoną w nowoczesne uzbrojenie jak czołgi Abrams, Leopard 2, samoloty F-16 czy systemy Patriot lub karabinki Grot, czy wyrzutnie Piorun armią ukraińską, która przy woli walki i wsparciu zachodu odpiera rosyjskie ataki. Jednak na korzyść Rosji działa to, że posiada broń nuklearną, nadal jeszcze zasoby ludzkie czy zgromadzone, ale kurczące się zasoby sprzętowe. Budżet Rosji wynosi 126 miliardów dolarów.
Polecany artykuł:
Trzecią pozycję zajęły Chiny, które systematycznie rozwijają swoją armię zwłaszcza marynarkę wojną, która liczbowo już przewyższa US Navy, ale technologicznie wiele jeszcze jej brakuje np. Chiny mimo, że posiadają już trzy lotniskowce, to nadal nie opracowały napędu nuklearnego do przyszłych lotniskowców. Budżet Chiny wynosi 267 miliardów dolarów.
Indie zajmują czwartą pozycję z budżetem wynoszącym 75 miliardów dolarów. Jedyną istotną zmianą w pierwszej dziesiątce w porównaniu do ubiegłego roku jest to, że Francja zajmuje obecnie siódme miejsce, a Japonia spadła na ósme. Inne zmiany obejmują spadek Turcji o jedno miejsce na dziewiąte, oraz nastąpiło wyrzucenie Pakistanu z pierwszej 10 w 2025 roku. Włochy również pozostały na 10. miejscu w 2025 roku.
Polska w rankingu Global Firepower zajęła 21. miejsce, utrzymując swoją pozycję z zeszłego roku. Polska w przeszłości mogła się pochwalić 18 miejscem w rankingu w 2014 roku, co było naszym najlepszym wynikiem. Co ciekawe za nami jest Republika Chińska na Tajwanie. A przed nami Ukraina na pozycji 20. Według rankingu Ukraina posiada w siłach powietrznych w gotowości 178 samolotów w tym: 39 myśliwców; 20 samolotów szturmowych; 75 śmigłowców i 21 śmigłowców szturmowych. Jeśli chodzi o czołgi, według rankingu Kijów posiadać ma w gotowości 724 czołgi, 12 298 pojazdów różnej kategorii jak np. bojowe wozy piechoty; 428 sztuk artylerii samobieżnej; 400 artylerii holowanych oraz 181 artylerii rakietowej.
Należy jednak zwrócić uwagę, że ranking Global Firepower może nie oddawać rzeczywistej siły militarnej ze względu na to, że bazuje na danych, które są dostępne publicznie lub uzyskane od rządów i organizacji międzynarodowych. Ja jak wiemy, wiele krajów nie udostępnia pełnych informacji na temat swoich sił zbrojnych, co może prowadzić do niedoszacowania lub błędnej oceny ich realnej siły. Poza tym wielu zarzuca rankingowi dziwną metodologię obliczania "wyniku" danego kraju, co może nie oddawać w pełni złożoności jego zdolności wojskowych. Chociaż uwzględnia wiele aspektów (liczebność armii, jakość broni, infrastruktura, geografię, wydatki czy ludność), sama metoda porównywania tych różnych czynników bywa krytykowana za uproszczenia. Niektóre wskaźniki są bardziej ogólne i mogą nie oddać pełnego obrazu zdolności obronnych, np. mobilności, elastyczności czy doświadczenia wojskowego.
Dodatkowo raport koncentruje się na liczbach i zasobach, ale nie zawsze dostatecznie uwzględnia jakość sprzętu wojskowego, szkolenie i doświadczenie personelu, a także taktyczne umiejętności sił zbrojnych. Zdolności wojskowe nie zawsze są proporcjonalne do liczby czołgów, samolotów czy okrętów wojennych, co może prowadzić do zniekształcenia wyników. Raport należy więc traktować jako jedno ze źródeł do porównywania potencjałów militarnych państw, a nie wyrocznie.
