Tasery to broń o „młodym” życiorysie. Stosuje się ją od 1974 r. Obezwładnia napastnika sondami wykorzystując przewodzenie energii elektrycznej za pomocą przewodów bądź bezpośredniego kontaktu. Prąd wpływa na funkcje sensoryczne i/lub motoryczne układu nerwowego. Prąd o napięciu ok. 50 tys. V sprawie, że trafiony przez co najmniej pół minuty jest totalnie obezwładniony. Nie ma w tym przypadku znaczenia, czy jest odporny na ból, czy też nie.
Do obezwładnienia nerwowo-mięśniowego dochodzi kiedy prąd powoduje mimowolne pobudzenie nerwów czuciowych i ruchowych pozostawiając napastnika w stanie tymczasowego braku kontroli nad ruchami ciała. Tyle z grubsza o zasadach działania dystansowego paralizatora. Czy jest bezpieczny? Zależy dla kogo. Dla tego, kto go używa – jak najbardziej. Dla tego, w którego się trafia – też powinien być bezpieczny. Jednak źródła amerykańskie podają, że od 1974 r. odnotowano ok. 1000 przypadków śmierci spowodowanych użyciem przewodowej broni elektrycznej (CEW) zwanej także bronią elektrowstrząsową.
„Taser, choć pomyślany jako nieśmiercionośny, może nadal powodować poważne skutki, które w niektórych przypadkach mogą zagrażać życiu, szczególnie w przypadku osób z chorobą serca lub przyjmujących leki wpływające na układ sercowo-naczyniowy, takie jak kokaina i metamfetamina” – wyjaśnia w jednym z artykułów w amerykańskiej prasie o CEW prof. James Giordano, neurologi i biochemik oraz ekspert w dziedzinie wojskowej etyki medycznej.
Strzału z CEW nie wytrzymają osobnicy nawet najbardziej odporni na ból, bo nie mają wpływu na to, co zarządzi ich mózg. Wiedzieć trzeba, że taki postrzał powodują silne, niekontrolowane skurcze mięśni, które są bardzo bolesne. Stąd też, gdy czasem w TV puszczają scenki z użycia tasera, trafiony wije się z bólu bez udawania. W USA przeprowadzono wiele badań medycznych na reakcją organizm człowieka obezwładnionego przez broń elektrowstrząsową.
Zasadniczo wykazały, że obezwładnienie ładunkiem prądu o napięciu 50 tys. V, stosowanym w większości komercyjnych paralizatorów, jest bezpieczne dla serca. Oczywiście 1000 przypadków, że tak nie jest, to tylko wyjątek potwierdzający regułę. W innych badaniach wykazano, że obezwładniony może nie być w stanie przywołać krótkotrwałych wspomnień i mieć z trudności z przetwarzaniem nowych informacji, nawet przez godzinę. Inaczej: przez 60 minut nie kontaktuje się z otoczeniem.
Bardzo rzadko rażenie prądem z paralizatora może wywołać stan zwany rabdomiolizą. „Tkanka mięśniowa jest nadmiernie stymulowana, nadmiernie się kurczy, a składniki białek mięśniowych są uwalniane do krwioobiegu. Białka te mogą uszkodzić czynność nerek, a nawet wywołać niewydolność nerek. Rabdomioliza jest uleczalna, ale bez pomocy medycznej może być śmiertelna” – tłumaczył prof. Giordano.
Znacznie częściej może dojść do bardzo, ale to bardzo nieprzyjemnej, w doznaniach, sytuacji. Zważyć należy, że CEW choć wygląda jak pistolet, to nie jest tak celny, jako jego klasyczny, palny, odpowiednik. Zdarza się, że sondy lądują poniżej pasa, a to – wie o tym każdy mężczyzna – jest bardzo bolesne. Apogeum takiej bolesności doświadczają ci, u których ładunek elektryczny doprowadził do skręcenia jąder. To boli znacznie bardziej niż kopniak wymierzony między nogi. W krańcowych przypadkach może być przyczyną śmierci.
Czym rożni się taser, który można kupić bez specjalnego pozwolenia (z natężeniem prądu do do 10 mA) od tego, który może być w posiadaniu tylko policji? To temat na inną okazję. Dość powiedzieć, że policyjny paralizator musi współpracować z urządzeniem do rejestracji dźwięku oraz obrazu wysokiej rozdzielczości, z opcją automatycznego włączania oraz wyłączania zapisu z chwilą włączenia lub wyłączenia paralizatora. Użycie tej broni musi być ściśle rejestrowane. Między innymi dlatego, że może skutkować tym, co wyżej zostało opisane.
