Pułki rakietowe strategicznych systemów rakietowych Jars zostaną rozlokowane na stanowiskach polowych podczas ćwiczeń dowódczo-sztabowych w dywizjonach Tagil i Barnauł Wojsk Rakietowych Strategicznego Przeznaczenia.
„W ramach inspekcji w formacjach rakietowych Tagił (obwód swierdłowski) i Barnauł (obwód ałtajski) zaplanowano ćwiczenia dowódczo-sztabowe pod przewodnictwem dowódców formacji rakietowych, w trakcie których pułki rakietowe Jars PGRK zostaną rozlokowane na pozycjach polowych” – głosi oświadczenie rosyjskiego MO.
Resort poinformował, że jednostki bezpieczeństwa i wsparcia będą wykonywać zadania w zakresie zabezpieczenia inżynieryjnego oraz ochrony przed promieniowaniem, bronią chemiczną i biologiczną podczas manewrów pułków rakietowych.
Kompleksy Jars z międzykontynentalnymi pociskami balistycznymi w wersji silosowej i mobilnej stanowią podstawę potencjału Strategicznych Sił Rakietowych. Te z kolei są rodzajem Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej i głównym komponentem strategicznych sił jądrowych.
RS-24 Jars (zmodyfikowany Topol-M) opracowano w Moskiewskim Instytucie Technologii Cieplnej. Rakieta jest trójstopniowa, zasilana paliwem stałym i wyposażona w środki obrony aktywnej. Zasięg lotu: do 12 tys. km (za ICBM uważa się pociski, które mają zasięg co najmniej 5 tys. km). Przenosi do sześciu głowic, z których każda może być naprowadzana na własny cel, co zwiększa skuteczność pokonywania obrony przeciwrakietowej.
Każda z nich może mieć moc do 300 kT, a niektóre źródła podają, że nawet do 800 kT. Na wyposażeniu Strategicznych Wojsk Rakietowych znajduje się do 200 Jarsów. Są one produkowane w wariantach mobilnym i silosowym.
Ten strategiczny kompleks jest kluczowym elementem rosyjskich sił odstraszania nuklearnego i dzięki mobilnym instalacjom może być szybko rozmieszczony na różnych terytoriach – podkreśla portal military.pravda.ru.
Wojna z Ukrainą nie wskazuje na to, by konwencjonalny potencjał wojsk lądowych Federacji Rosyjskiej można było zaliczyć do ścisłej światowej czołówki. Rzecz ma się zgoła inaczej w przypadku rosyjskiego potencjału jądrowego.
Rosja, jako członek klubu państw posiadających broń jądrową (dziewięć państw), jest jednym z dwóch krajów dysponujących tzw. triadą jądrową. Drugim są – wiadomo – Stany Zjednoczone.
Na triadę nuklearną składają się (jak nazwa wskazuje) trzy elementy sił strategicznych:
• ICBM ziemia-ziemia (i do nich przynależy RS-24 Jars),
• ICBM woda-woda, woda-ziemia, wystrzeliwane z okrętów podwodnych,
• ładunki jądrowe (rakiety, bomby) transportowane przez samoloty przystosowane do wykonywania takich zadań.
Uważa się, że triada stanowi najsilniejszy element jądrowego odstraszania, ponieważ praktycznie niemożliwe jest jednoczesne zniszczenie wszystkich jej komponentów, co uniemożliwiałoby przeciwnikowi przeprowadzenie jądrowego odwetu. 90 proc. arsenału jądrowego znajduje się w posiadaniu Rosji i USA.
