Z dość dużą pompą i w obecności ważnych przedstawicieli tureckich władz wojskowych odbyło się odsłonięciem makiety rakiety balistycznej Tayfun Block 4 podczas International Defence Industry Fair w Istambule. W oficjalnym komunikacie producenta, tureckiej firmy Roketsan, czytamy - „Tayfun Block-4 osiąga duży zasięg, ustanawiając kolejny rekord tureckiego przemysłu obronnego. Ważąca ponad 7 ton, ta nowa wersja Tayfuna, wyposażona w głowicę wielofunkcyjną, będzie zdolna do niszczenia wielu celów strategicznych, takich jak systemy obrony powietrznej, centra dowodzenia i kontroli, hangary wojskowe i krytyczne obiekty wojskowe”.
Rozwój rodziny Tayfun
Rozwój pocisku Tayfun, w tym jego najnowszej wersji Block 4, wpisuje się w tureckie dążenie do zwiększenia niezależności w produkcji zaawansowanych systemów uzbrojenia. Początkowo, pocisk Tayfun (wersje bazowe) był testowany w tajemnicy. Pierwsze publiczne wzmianki o nim pojawiły się w październiku 2022 roku, kiedy to przypadkowo został zauważony i zarejestrowany podczas testu w Rize nad Morzem Czarnym. Wówczas pocisk Tayfun osiągnął dystans 561 kilometrów, trafiąjąc w wyznaczony cel z dokładnością kilku metrów.
Późniejsze testy potwierdziły parametry i doprowadziły do rozpoczęcia produkcji podstawowej wersji, o czym oficjalnie Roketsan poinformował w maju 2023 roku. W lutym 2025 roku przeprowadzono test, który producent zarejestrował na filmie, chwaląc się trafieniem w cel o średnicy 5 metrów i „osiągnięciem zakładanego dystansu”,, który jednak nie został podany. W tym zakresie informacje są bardzo skąpe. Wiadomo, że podstawowa wersja ma oficjalnie zasięg „ponad 280 km”, choć podczas prób rakieta osiągnęła ponad 560 km.
Najmłodszy Tayfun, czyli czwarte pokolenie
Pociski Tayfun to realnie rodzina rakiet balistycznych, prawdopodobnie z różnymi głowicami i zasięgiem. Najnowsza wersja Block 4 stanowić ma znaczący skok technologiczny w stosunku do poprzednich, m.in. wprowadzając zdolności hipersoniczne. Co prawda co do zasady pociski balistyczne w większości przekraczają prędkość hipersoniczną, czyli Mach 5, ale maksymalna prędkość Tayfuna Block-4 ma przekraczać Mach 8, czyli ośmiokrotną prędkość dźwięku.
Roketsan nie podał wszystkich parametrów pocisku nowego typu, ale pochwalił się m.in. masą całkowitą pocisku, wynoszącą 72000 kg oraz średnicą pocisku, która ma wynosić 938 mm. Długość rakiety to około 10 metrów. Masa głowicy nie jest znana, ale można szacować ją poprzez porównanie z podobnymi pociskami na 500-900 kg. Producent informuje, że jest to głowica wielofunkcyjna, co prawdopodobnie oznacza możliwość ustalenia opóźnienia detonacji i czepiec wzmocniony w celu zwalczania silnie umocnionych celów.
Rakieta posiada system naprowadzani określany jako "go-onto-location-in-space" (GOLIS), co oznacza po prostu uderzenie w wyznaczoną lokalizację bez możliwości np. podążania za celem ruchomym. Stosowane jest w nim pozycjonowanie w oparciu o systemy GPS i GLONASS, czyli amerykański i rosyjskie system nawigacji satelitarnej. Układ satelitarny jest wspierany przez nawigację inercyjną INS, co pozwala trafić w cel nawet w przypadku silnych zakłóceń, choć wówczas celność spada. Przy optymalnych warunkach pracy rozrzut (CEP) nie przekracza 5 metrów od wyznaczonego punktu na maksymalnym dystansie, który nie jest znany.
Przez analogię np. do pocisków indyjskich o podobnej masie startowej można szacować, ze Tayfun Block-4 osiąga donośność 1000-1500 km, zależnie od masy głowicy bojowej. Turcja podkreśla, że Tayfun Block 4 znacząco wzmacnia jej zdolności obronne i pozycjonuje ją w czołówce państw posiadających zaawansowane technologie rakietowe. Nie jest to jednak ostatni krok w rozwoju systemu. Turcja planuje osiągnąć zdolność rażenia pociskami balistycznymi na dystansie ponad 3000 km, co zapewni jej możliwość strategicznego odstraszania w pełnym zakresie.
