Media społecznościowe obiegły zdjęcia rosyjskiego bombowca frontowego Su-34ME w charakterystycznym pustynnym kamuflażu, z numerem taktycznym 704, wykonującego loty testowe na lotnisku Żukowski pod Moskwą. Według doniesień, maszyna ta jest przygotowywana dla Algierskich Sił Powietrznych (AAF), co może oznaczać kolejny etap modernizacji algierskiej floty lotniczej. Jak zwraca uwagę serwis Army Recognition w maju podobny samolot został sfotografowany w pobliżu fabryki w Nowosybirsku, gdzie montowane są Su-34. Można sądzić, że pierwsze dostawy mogą rozpocząć się w najbliższych miesiącach, zastępując przestarzałe Su-24M.
Szacunkowa liczba wyprodukowanych Su-34M w ostatnich latach prezentowała się następująco:
- 2023: 4–8 egzemplarzy;
- 2024: 10–18 egzemplarzy;
- 2025 (do lipca): 4–6 egzemplarzy;
Szacunkowo 18–32 egzemplarze Su-34M w okresie od początku 2023 roku do sierpnia 2025 roku. Tempo produkcji Su-34M jest niższe niż w rekordowych latach 2014–2015 (18 maszyn rocznie). Od początku wojny na Ukrainie - 2022 roku - Rosja straciła co najmniej 41–50 Su-34/Su-34M (w tym zniszczone i uszkodzone), co zwiększa presję na produkcję nowych maszyn. Obecne tempo (8–18 rocznie) nie zawsze pokrywa straty.
Jako, że część produkcji Su-34ME jest przeznaczona dla Algierii, co może wpływać na alokację zasobów. Kontrakt na 14 maszyn dla Algierii jest realizowany równolegle, ale nie ma precyzyjnych danych, ile z nich wyprodukowano w danym okresie.
Choć większość źródeł wskazuje Algierię jako odbiorcę Su-34ME, w przeszłości spekulowano, że maszyny te mogą trafić do Iranu lub Korei Północnej. Jednak charakterystyczny pustynny kamuflaż oraz długoletnia współpraca Algierii z Rosją wskazują, że to właśnie Algieria jest najbardziej prawdopodobnym nabywcą. W 2023 roku Rosja zaprzeczyła doniesieniom o produkcji Su-34 dla Algierii, co mogło być próbą zachowania dyskrecji w negocjacjach.
Spekulacje na temat zakupu Su-34 przez Algierię nie są nowe. Już w grudniu 2019 roku algierskie media informowały o podpisaniu kontraktu na dostawę 14 myśliwców Su-34ME, choć szczegóły umowy pozostawały niejasne. Kontrakt na dostawę Su-34ME jest częścią większego porozumienia z 2019 roku, który obejmował także zakup 14 myśliwców Su-57 oraz 14 Su-35S. Algieria jest pierwszym zagranicznym odbiorcą Su-57E, a dostawy tych maszyn mają rozpocząć się przed końcem 2025 roku. Algierskie Siły Powietrzne obsługują rosyjskie samoloty takie jak Su-30MKA (70 sztuk), MiG-29 (39 sztuk) i Su-24 (42 sztuki) oraz Jak-130 (16 sztuk). Zakup Su-34ME jest odpowiedzią na rosnące napięcia regionalne, zwłaszcza w kontekście rywalizacji z Marokiem, które dysponuje myśliwcami F-16 i są zainteresowane F-35.
Media w marcu informowały, że Algierskie Siły Powietrzne odebrały nieznaną liczbę rosyjskich myśliwców Su-35. Nic nie było wiadomo o planach Algierii dotyczących zakupu Su-35. W 2016 r., pojawiły się doniesienia, że algierskie siły powietrzne testowały Su-35 w Tamanrasset, pustynnej bazie lotniczej, podobno algierscy piloci byli pod wrażeniem zwrotności samolotu. W 2018 r. pojawiły się doniesienia, że Algieria negocjuje zakup Su-35, potencjalnie jako część szerszej umowy, która obejmowała również inne rosyjskie samoloty. Można jednak spekulować, że dostawy Su-35 do Algierii to albo produkt zastępczy nim przybędą Su-57 albo jak sugeruje Defence Ekspress obecność Su-35 jest w celu wykonania lotów rozpoznawczych i podjęcia dalszej decyzji o zawarciu kontraktu.
Su-34ME to eksportowa wersja zmodernizowanego rosyjskiego bombowca taktycznego Su-34, zaprojektowana specjalnie dla Algierii, będąca dwumiejscowym, dwusilnikowym samolotem przeznaczonym do precyzyjnych ataków na cele naziemne i morskie, z dodatkowymi możliwościami walki powietrze-powietrze. Samolot bazuje na konstrukcji Su-27, ma 23,3 m długości, 14,7 m rozpiętości skrzydeł i maksymalną masę startową 45 100 kg. Napędzany jest dwoma silnikami Saturn AL-31FM1 o ciągu 132 kN każdy z dopalaniem, co pozwala osiągnąć prędkość Mach 1,8 i zasięg 4000 km, z promieniem bojowym 1100 km i możliwością tankowania w powietrzu.
Awionika obejmuje radar Sh-141 PESA zmodernizowany do AESA, system celowania elektrooptycznego OLS-35, zaawansowane systemy walki elektronicznej Khibiny-M oraz cyfrowy kokpit z ekranami wielofunkcyjnymi, zapewniającymi integrację trzech typów czujników dla lepszej świadomości sytuacyjnej. Su-34ME przenosi do 14 ton uzbrojenia na 12 zewnętrznych punktach podwieszeń, w tym rakiety R-77 i R-73 powietrze-powietrze, rakiety Kh-29, Kh-59M, Kh-38 powietrze-ziemia, przeciwokrętowe Kh-35 i Kh-31P, bomby kierowane KAB-500, KAB-1500 oraz bombę kasetową „Drill”, a także działo 30 mm GSh-30-1. Wersja ME dostosowana do wymagań eksportowych różni się głównie systemami IFF i łączności, zachowując zdolności sieciocentryczne, w tym współpracę z dronami, oraz zmniejszony przekrój radarowy dzięki powłokom absorbującym fale.
