2 października 2022 roku, rządy Niemiec, Danii i Norwegii porozumiały się w sprawie wspólnego finansowania w równych częściach produkcji i zakupu na Słowacji 16 haubic samobieżnych 155 mm typu Zuzana 2 do późniejszej dostawy na Ukrainę. Całkowity koszt programu to 92 mln euro. Producentem jest firma ZTS-Special z Dubnicy, która 1 sierpnia 2023 roku przekazała oficjalnie 2 pierwsze egzemplarze, które zostały odebrane przez użytkownika i przetransportowane na Ukrainę. W uroczystości wziął udział premier Słowacji Ludovit Odor, ministrer obrony Martin Sklenár oraz przedstawiciele ambasad Danii, Niemiec, Norwegii i Ukrainy.
Nie są to pierwsze haubice samobieżne Zuzana 2 które trafią na front. W ubiegłym roku rząd Słowacji zdecydował się przekazać 8 używanych systemów tego typu Siłom Zbrojnym Ukrainy. Połowę dostarczono w sierpniu ubiegłego roku a kolejne po przetestowaniu i przyjęciu na uzbrojenie. Jest to dość nowoczesny sprzęt, wprowadzony na uzbrojenie słowackiej armii w 2021 roku.
Haubica samobieżna 155 mm/52 Zuzana 2 na podwoziu kołowym 8x8 jest rozwinięcie systemu Zuzana wprowadzonego do służby w ostatniej dekadzie XX wieku. Jest to zgodna ze standardem NATO haubica 155 mm z lufą długości 52 kalibrów oparta na zmodyfikowanym podwoziu haubicoarmaty wz. 77 Dana produkowanej przez Czechosłowację i wykorzystywanej również w polskiej armii. Jej uzbrojeniem była 152 mm armata w standardzie rosyjski o lufie długości 37 kalibrów.
Wszystkie te systemy samobieżna korzystają ze zmodyfikowanego podwozia 8x8 na bazie Tatry T815. Zuzana 2 ma masę całkowitą 32,4 tony i osiąga prędkość 90 km/h. Czteroosobową załogę Zuzany udało się w drugie generacji zredukować do trzech dzięki większej automatyzacji. Jest wyposażona w nowoczesny zautomatyzowany system kierowania ogniem, system nawigacji, całodobowy system optoelektroniczny, radar do pomiaru prędkości początkowej pocisku, system klimatyzacji oraz system ochrony przed bronią masowego rażenia.
Uzbrojenie słowackiej haubicy stanowi działo kalibru 155 mm, które posiada lufę o długości 52 kalibrów (wcześniej było to 45 kalibrów), co podczas strzelania pociskami z gazogeneratorem dennym pozwoliło zwiększyć donośność do 41 km. Jednostkę ogniową stanowi 40 pocisków.
