Coraz większa liczba ekspertów z branży sugeruje, że możliwość fizycznego przechwytywania wrogich torped to coś w rodzaju świętego Graala w grze w kotka i myszkę, w której faworyzowana jest strona atakująca.
„W przyszłości, ze względu na rozwój systemów torpedowych i sztucznej inteligencji, czasami oszukanie lub zagłuszenie nie wystarczy. W tym czasie trzeba mieć dodatkowe możliwości, które mogą obejmować środki twardej eliminacji” – powiedział Ahmet Akyol, prezes tureckiej firmy Aselsan podczas panelu dyskusyjnego na targach Euronaval w Paryżu w zeszłym miesiącu.
Według Defence News zarówno turecki Aselsan, jak i francuski Naval Group, będą niezależnie od siebie prowadzić prace badawczo-rozwojowe mające na celu zbudowanie środków przeciwdziałających torpedom o dużej wytrzymałości, co wiąże się z szeregiem złożonych problemów.
Chociaż opracowano już kilka systemów kinetycznych przechwytujących torpedy, większość ich możliwości nie została jeszcze przetestowana, a ich niezawodność pozostaje w dużej mierze niepewna.
Jednym z istniejących systemów jest Torbuster produkowany przez izraelską firmę Rafael, który wykorzystuje standardowe lub specjalnie dostosowane sygnały akustyczne, aby zwabić nadlatującą torpedę w pobliże wabika, który eksploduje w bliskiej odległości.
Jedynym dotąd znanym klientem systemu Torbuster jest Marynarka Wojenna Indii. Było to możliwe po tym, jak izraelski Rafael w maju ogłosił, że nawiązuje współpracę z lokalną firmą Bharat Dynamics Limited w celu wyposażenia indyjskich okrętów w tę technologię.
Antoine Kauffman, menedżer ds. systemów podwodnych w Naval Group, powiedział, że jest to częściowo wyjątkowe wyzwania, które znajdują się w środowisku głębinowym, które pomagają wyjaśnić, „dlaczego wiele systemów nie jest jeszcze wystarczająco dojrzałych, aby można je było zintegrować z wojskami”.
Kauffman przewiduję, że dojrzałość koncepcji i projektów technologii torpedowych będzie mniej więcej po 2030 roku.
