- Estonia planuje zakup południowokoreańskich systemów rakietowych K239 Chunmoo, aby zwiększyć swoje zdolności "głębokiego uderzenia".
- Systemy Chunmoo umożliwią Estonii rażenie celów głęboko na terytorium przeciwnika, uzupełniając posiadane HIMARS-y.
- Estonia liczy na współpracę z Polską, która również wykorzystuje systemy Chunmoo (Homar-K) i będzie produkować do nich rakiety.
- Co to oznacza dla bezpieczeństwa Bałtyku i dlaczego Estonia stawia na koreańską technologię
Podczas wizyty w Tallinie południowokoreański Minister Obrony Ahn Gyu-back spotkał się z estońskim Ministrem Obrony Hanno Pevkur i podpisał dwustronną umowę o współpracy obronnej. W ten sposób torują oni drogę dla ważnej transakcji.
Jak podkreślił Minister Pevkur, zdolność do rażenia wroga na jego terytorium jest kluczowa dla obronności Estonii. Rozwój tych możliwości rozpoczął się już od zakupu amerykańskich systemów HIMARS, z których pierwsze dotarły do kraju w tym roku, a kolejne zostaną dostarczone w nadchodzących latach.
"Aby jeszcze bardziej wzmocnić zdolność do głębokiego uderzenia, Siły Obronne wybrały wyrzutnie rakietowe Chunmoo produkowane przez firmę z Korei Południowej. Podobne rozwiązanie oparte na amerykańskich i południowokoreańskich wyrzutniach rakietowych stosuje na przykład Polska" – wyjaśnił minister Pevkur.
Jak wyjaśnił, w kontekście zakupu Chunmoo, Estonia liczy na bliską współpracę ze swoim sojusznikiem – Polską, która wykorzystuje zaadaptowaną wersję południowokoreańskiego systemu, znaną jako Homar-K. Chodzi przede wszystkim o współpracę w zakresie szkolenia, ale jest to również szansa dla polskiego przemysłu. W ramach spółki joint venture między Grupą WB i Hanwha Aerospace, w Polsce będzą produkowane kierowane pociski rakietowe do systemów Chunmoo/Homar-K.
K239 Chunmoo to koreański artyleryjski system rakietowy na podwoziu kołowym, produkowana przez koncer Hanwha Aerospace. W polskiej wersji, oznaczonej Homar-K, wykorzystano jako bazę pojazd cieżarowy Jelcz 8x8. System posiada wyrzutnię samoładującą z dwoma kontenerami amunicyjnymi. Główne uzbrojenie to pociski kierowane kalibru 239 mm o zasięgu 80 km oraz rakiety 600 mm o donośności 290 km. Każda wyrzutnia może być uzbrojona w 12 rakiet pierwszego typu lub 4 pociski większego kalibru. Asortyment uzbrojenia jest nadal rozwijany i ma zostać poszerzony m.in. o pociski przeciwokrętowe oraz wariant rakiety uzbrojonej w bombę szybującą GLSDB, w wyniku współpracy koreańskiej formy ze szwedzkim Saabem.