Każdy, kto słyszał o Gwiezdnych Wojnach, wie jak, ten świat jest rozbudowany, każdy znajdzie w nim coś, co jego najbardziej przyciąga jak np. walki na miecze świetlne, przygoda, walka dobra ze złem, wszechświat z setkami planet i ras kosmitów, polityka. Nie mówiąć o bogatej historii, toczącej się w różnych okresach, zaczynając od Wysokiej Republiki (czasów przed wydarzeniami z I części Mrocznego Widma), kończąc na Nowej Republice (okres od VII części Przebudzenia Mocy). To uniwersum może się także pochwalić naprawdę ładnym wizualnie uzbrojeniem zarówno tym używanym przez żołnierzy walczących na lądzie, pod wodą, w powietrzu czy w kosmosie. Twórcy bardzo mocno do serca wzięli sobie estetykę pojazdów, statków czy okrętów kosmicznych.
Dlatego dziś zajmiemy się przedstawieniem kilku okrętów kosmicznych z czasów wojen klonów pod dowództwem Republiki Galaktycznej, czyli okresu umiejscowionego między II częścią — Atak Klonów, a częścią III Zemsta Sihtów - a szerzej o tej trzyletniej wojnie domowej można się dowiedzieć z serialu animowanego Star Wars. Wojny Klonów (ang. Star Wars. The Clone Wars).
Statek kosmiczny statkowi nierówny
Podobnie jak w naszym świecie okręty kosmiczne ze Star Wars można podzielić według wielkości i siły bojowej. Zaczynając od najmniejszej, czyli:
- Korwety (100-200 m długości)
- Fregaty i lotniskowce (200-400 m długości)
- Lekkie krążowniki (400-600 m długości)
- Krążowniki (400-600 m długości)
- Ciężkie krążowniki (600-1000 m długości)
- Gwiezdne niszczyciele (1000-2000 m długości)
- Krążownik liniowy (2000-5000 m długości)
- Pancernik (ponad 5000 m długości)
Flota Republiki Galaktycznej
Republika Galaktyczna przed wydarzeniami z II części Ataku Klonów nie posiadała floty wojennej co było następstwem Reformacji Russańskiej, czyli aktu prawnego reformującego Republikę Galaktyczną oraz Zakon Jedi, w jej skutej Republika nie posiadała regularnej odgórnie ustanowionej armii poza służbami mundurowymi. Sektory i systemy dysponowały własnymi, ale niewielkimi siłami obronnymi. Jednak wojna domowa, wskutek której doszło do wojny z Konfederacją Niezależnych Systemów, zmieniła wszystko. Nagle utworzono Wielką Armię Republiki (WAR), a w jej szeregach służbę zaczęli pełnić żołnierze-klony pod dowództwem rycerzy Jedi jako generałów. Na potrzeby tego tekstu pominiemy, w jaki sposób doszło do stworzenia armii klonów, przyjrzymy się tylko trzem największym otrętom kosmicznym z Floty Republiki Galaktycznej okresu wojen klonów. Należy także zwrócić uwagę, że specyfikacja techniczna okrętów może się różnić od różnych źródeł.
Krążownik szturmowy typu Acclamator
Krążownik szturmowy typu Acclamator to potężny okręt kosmiczny, stanowiący trzon floty Wielkiej Armii Republiki w okresie wojen klonów. Zaprojektowany do szybkiego desantu wojsk i zapewniania wsparcia ogniowego, okręt ten odegrał kluczową rolę w wielu bitwach Republiki. Okręty te po raz pierwszy możemy zobaczyć pod koniec II części Ataku klonów, kiedy formalnie rozpoczynają się wojny klonów. W końcowej scenie widzimy jak żołnierze-klony wchodzą na pokłady okrętów, które startują z powieszeni, by wyruszyć na wojnę.
Okręt na swój pokład mógł zabrać do 16 000 żołnierzy klonów i dziesiątki mniejszych statków kosmicznych w tym kanonierek szturmowych LAAT/i, maszyn kroczących AT-TE i śmigłowców repulsorowych. Okręt posiadał z czasem dwa warianty Acclamator I: to pierwotna wersja, znana ze swojej dużej siły ognia i wytrzymałości. A Acclamator II to ulepszony model z lepszymi silnikami, mocniejszym uzbrojeniem i hangarami dostosowanymi do nowych typów statków kosmicznych. W tej wersji okręt mógł na pokładzie zmieścić 156 myśliwców V-19 Torrent.
Mimo swojej imponującej siły ognia, Acclamatory były stosunkowo wolne i narażone na uszkodzenia ze strony bardziej zwrotnych mniejszych statków. Po zakończeniu wojen klonów wiele Acclamatorów zostało przejętych przez Imperium Galaktyczne i zostało przebudowanych na więzienia lub transportowce niewolników przez Imperium.
Charakterystyka:
- Długość: 752 m
- Szerokość: 460 m
- Załoga: około 700 osób
- Prędkość w atmosferze 1200km/h
- Uzbrojenie:
- 12 poczwórnych wież laserowych
- 24 działa laserowe
- 4 wyrzutnie pocisków
Gwiezdny niszczyciel typu Venator
Niszczyciel typu Venator, często nazywany nieoficjalnie "krążownikiem Jedi", to potężny okręt wojenny. Zaprojektowany do działań ofensywnych i walki liniowej. Niszczyciele typu Venator weszły do służby w późnych latach Republiki Galaktycznej. Brały one udział np. w bitwie o Coruscant i możemy je zobaczyć w początkowej scenie z III części Zemsty Sithów. Ich agresywna konstrukcja w postaci kształtu grota, wysoka prędkość i silne uzbrojenie czyniły je idealnymi do walki z dużymi okrętami Separatystów. Cechą charakterystyczną tych imponujących okrętów był hangar uwieszony z przodu okrętu, co miało swoje zalety jak i wady. Do zalet można zaliczyć natychmiastowy start myśliwców czy innych jednostek desantowych. Natomiast do wad to w trakcie otwarcia hangaru wnętrze okrętu było narażone na ostrzał, który mógł uszkodzić okręt lub nawet jego zniszczyć. Inną cechą charakterystyczną okrętu był podzielony mostek. Prawoburtowa część konstrukcji pełni rolę centrum dowodzenia dla okrętu, podczas gdy ta położona na bakburcie służy dowódcy jednostek myśliwskich przydzielonych do niszczyciela. Jak się okazało, to rozwiązanie nie było zbyt dobre, ponieważ utrudniało komunikacje zespołu dowodzącego, w związku z czym zrezygnowano z tego typu rozwiązania w późniejszym etapie. Venator mógł także lądować na powierzchni planety, co czyniło jego bardzo atrakcyjną jednostką, ponieważ gwarantował bezpośredni desant sił naziemnych. Po upadku Republiki wiele Venatorów zostało zezłomowanych, włączonych do armii Imperium Galaktycznego lub sprzedana gdzie służyły we flotach organizacji przestępczych. Po łacinie, Venator oznacza łowca.
Charakterystyka:
- Długość: 1,2 km
- Wysokość: 268 m
- Szerokość: 548 m
- Prędkość w atmosferze 975 km/h
- Załoga: około 7000 osób
Uzbrojenie:
- 8 podwójnych ciężkich turbolaserów
- 2 podwójne turbolasery
- 52 działa laserowe (sprzężone parami)
- 4 wyrzutnie torped protonowych (po 16 pocisków)
- 6 emiterów promienia ściągającego
Okręt mógł przewozić 7400 członków załogi oraz 2000 piechoty złożonej z żołnierzy klonów. Okręt posiadał własne myśliwce, których mógł przewozić do 420 maszyn, w tym trzy eskadry ciężkich myśliwców ARC-170 oraz maszyny typu V-19 Torrent i Eta-2 Actis. Dodatkowo 20 kanonierek typu LAAT/i do przewozu wojska i ewentualnego wsparcia oddziałów naziemnych, 40 śmigaczy atmosferycznych, 24 maszyny kroczące typu AT-TE i wiele jednostek wsparcia.
Niszczyciel typu Victory
Niszczyciel Gwiezdny typu Victory, został zaprojektowany dla Marynarki Republiki Galaktycznej i był używany przez nią pod koniec wojen klonów. Nękany problemami projektowymi, które wymagały ciągłej konserwacji, miał złą reputację w marynarce wojennej Republiki Galaktycznej. Okręt został wprowadzony z powodu zbyt słabej mobilności i siły ognia gwiezdnych niszczycieli typu Venator, jednak zbyt długo nie powalczyły w służbie Republiki, ponieważ bardzo szybko wszedł do służby we wczesnej fazie panowania Imperium, stając się filarem jego floty.
Ich solidna konstrukcja, wszechstronność i stosunkowo niski koszt produkcji czyniły je idealnymi do zadań patrolowych i eskortowania. Chociaż w późniejszych latach wojny zastąpiły je bardziej zaawansowane okręty, takie jak Niszczyciele Gwiezdne typu Imperial, Victory pozostały w służbie aż do upadku Imperium, służąc jako kręgosłup imperialnej floty rezerwowej. Podobnie jak poprzednicy okręt posiadał kilka wariantów, Victory II był ulepszoną wersją z mocniejszymi silnikami, lepszym uzbrojeniem i hangarami dostosowanymi do nowszych typów statków kosmicznych. Po upadku Imperium wiele Victory zostało przejętych przez Rebeliantów i inne ugrupowania walczące z Imperium, które wykorzystywały je jako okręty wojenne i transportowe. Niszczyciela Gwiezdnego typu Victory niestety nie zobaczymy w żadnym filmie czy serialu, występuje jednak w kanonie, jest opisany w encyklopediach ze świata Star Wars, czy grach karcianych lub planszowych. Jako ciekawostkę można podać, że można nim zagrać w modzie do gry RTS "Star Wars: Empire at War", dziejącym się w czasach wojen klonów. Sama gra "Star Wars: Empire at War" i jej kontynuacja "Star Wars: Empire at War: Forces of Corruption", to pomimo upływu lat (gra wydana w 2006 roku) jest bardzo dobrą grą RTS dziejącą się w świecie Star Wars, która może wciągnąć na długie godziny. Gra niestety nie jest kanoniczna, więc wydarzenia fabularne, które się dzieją jak np. plany admirała Thrawna nie wchodzą do kanonu. Ale bo grę warto sięgnąć.
Charakterystyka:
- Długość: 900 metrów
- Szerokość: 520 m
- Wysokość: 205 m
- Załoga: 4798 w tym strzelcy 402
- Pasażerowie: 2040
Uzbrojenie:
- 10 poczwórnych baterii turbolaserów
- 40 podwójnych baterii turbolaserów
- 80 wyrzutni rakiet
- 10 emiterów promienia ściągającego
Okręt mógł przewozić:
- 24 myśliwców TIE/ln (TIE Line Starfighter)
- 6 bombowców TIE/sa (TIE Surface Assault Bomber)
- 4 barki szturmowe Y-85
- 8 transportowców: T-4b Sentinel lub T-4c Zeta
- 4 promy T-4a Lambda
- 8 ciężkich lądowych transporterów opancerzony AT-AT (All Terrain Armored Transport)
- 16 maszyn kroczących AT-ST (All Terrain Scout Transport)
- 1 prefabrykowana baza typu IM-455
Przedstawione tutaj trzy okręty Republiki Galaktycznej z czasów wojen klonów są zaledwie wycinkiem posiadanego uzbrojenia wykorzystywanego przez Wielką Armię Republiki. Flota posiadała także mniejsze jednostki jak np. lekki Krążownik typu Arquitiens, krążownik typu Consular, a także myśliwce jak V19-Torrent, ARC-170, V-wing czy bombowce Y-wing, które były przenoszone na okrętach jak Venator.
Po drugiej stronie galaktycznego konfliktu, czyli Konfederacji Niezależnych Systemów znajdowała się również potężna flota okrętów bojowych obsługiwana przez droidy i dowodzona przez znakomitych dowódców jak generał Grievous czy admirał Trench. Jednak na opis tej floty przyjdzie jeszcze czas... może za rok? Gdy znowu będziemy obchodzić 4 maja. Nic mi innego na sam koniec nie zastało jak napisać: Niech moc będzie z wami!
Listen on Spreaker.
