Atak na lotnisko Saki, zlokalizowane na zachodzie Krymu, miał miejsce w nocy z niedzieli na poniedziałek (3-4 sierpnia). SBU podkreśla, że lotnisko to jest jedną z kluczowych baz lotniczych Rosji wykorzystywanych do operacji na Morzu Czarnym.
Komunikat SBU
„Nowa operacja specjalna SBU: drony służby uderzyły w pięć rosyjskich myśliwców na lotnisku Saki, jeden samolot został całkowicie zniszczony” – oświadczono w komunikacie.
SBU nie ujawniła więcej szczegółów dotyczących rodzaju użytych dronów ani dokładnych strat poniesionych przez Rosję. Według portalu Kyiv Independent jeden myśliwiec Su-30SM został całkowicie zniszczony, drugi tego samego typu został uszkodzony, a trzy Su-24 zostały trafione. Baza jest kluczowym celem rosyjskich operacji lotniczych na Morzu Czarnym.
„Udana operacja specjalna przeprowadzona przez SBU w Sakach stanowi kolejny krok w kierunku osłabienia zdolności wroga do prowadzenia agresywnej wojny przeciwko Ukrainie” – oświadczyła SBU.
Operację na Krymie przeprowadziły drony Centrum Operacji Specjalnych „A” SBU; w jej wyniku trafiony został także magazyn uzbrojenia lotniczego.
Ukraiński Sztab Generalny przekazał z kolei, że w niedzielę drony Sił Systemów Bezzałogowych zaatakowały bazę paliwową lotniska w rosyjskim mieście Soczi. „Na terenie obiektu wybuchł silny pożar. Wiadomo, że na lotnisku rozmieszczone były samoloty lotnictwa wojskowego rosyjskich najeźdźców” – podano w komunikacie.
Polecany artykuł:
Czym są Su-24 i Su-30SM?
Suchoj Su-24, znany jako „Fencer” w kodzie NATO, to radziecki/rosyjski dwumiejscowy bombowiec taktyczny i samolot szturmowy o zmiennej geometrii skrzydeł, zaprojektowany w latach 60. i wprowadzony do służby w 1974 roku. Ma 24,6 m długości, rozpiętość skrzydeł od 10,4 m (złożone) do 17,6 m (rozłożone) i masę maksymalną startową 39 700 kg. Napędzany dwoma silnikami turbowentylatorowymi Saturn/Lulka AL-21F-3A o ciągu 112 kN każdy, osiąga prędkość do Mach 1,6 (1900 km/h) i zasięg 2800 km.
Uzbrojenie obejmuje działko GSz-6-23 kal. 23 mm, do 8000 kg bomb (kierowanych i niekierowanych), pociski rakietowe (Ch-25, Ch-58, Ch-59), przeciwokrętowe (Ch-31) oraz manewrujące (Ch-555 w nowszych wersjach). Wyposażony w radar Orion-A, systemy nawigacyjne i zakłócające. Kabina tandem dla pilota i operatora systemów uzbrojenia. Główne wersje to podstawowa Su-24, ulepszona Su-24M z lepszym radarem i precyzyjnym uzbrojeniem, Su-24M2 z nowoczesną awioniką i GPS, Su-24MR do rozpoznania oraz Su-24MP do walki elektronicznej.
Suchoj Su-30SM to rosyjski dwumiejscowy, dwusilnikowy, wielozadaniowy samolot myśliwski o dużej manewrowości, będący zmodernizowaną wersją rodziny Su-30, opracowaną dla sił powietrznych Rosji. Wprowadzony do służby w 2012 roku, jest przeznaczony do walk powietrznych, ataków na cele naziemne i morskie oraz misji rozpoznawczych.
Ma 21,9 m długości, rozpiętość skrzydeł 14,7 m i masę maksymalną startową 34 500 kg. Napędzany jest dwoma silnikami Saturn AL-31FP z wektorowaniem ciągu, co zapewnia prędkość do Mach 2 (ok. 2450 km/h), zasięg 3000 km i pułap 17 300 m. Wyposażony w radar Bars-R, zaawansowane systemy awioniki, cyfrowe sterowanie fly-by-wire oraz systemy walki elektronicznej.
Uzbrojenie obejmuje działko GSz-30-1 kal. 30 mm (150 pocisków) i do 8000 kg ładunku na 12 węzłach podwieszeń, w tym pociski powietrze-powietrze (R-77, R-27, R-73), powietrze-ziemia (Ch-29, Ch-59), bomby kierowane (KAB-500, KAB-1500) oraz rakiety przeciwokrętowe (Ch-31). Może przenosić zasobniki rozpoznawcze i zakłócające.
Su-30SM wyróżnia się wysoką manewrowością dzięki wektorowaniu ciągu, co pozwala na wykonywanie zaawansowanych manewrów, takich jak „kobra Pugaczowa”. Używany jest przez Rosję m.in. w Syrii i Ukrainie, a także eksportowany (np. do Białorusi). Jego zalety to wszechstronność, duża ładowność i zdolność do działań w każdych warunkach pogodowych, choć starsza awionika w porównaniu z nowszymi maszynami, jak Su-35, oraz wysokie koszty eksploatacji są ograniczeniami. Pozostaje kluczowym elementem rosyjskich sił powietrznych, stopniowo modernizowanym dla zwiększenia skuteczności.
