Jak napisano w komunikacie:
„Wysiłki modernizacyjne mają na celu zapewnienie pokoju i stabilności w regionie Indo-Pacyfiku, w tym na Półwyspie Koreańskim, dzięki najnowocześniejszym samolotom. Strategia ta wzmacnia odstraszanie Republiki Korei i potwierdza żelazne zaangażowanie USA w bezpieczeństwo sojuszu Republiki Korei i USA poprzez wzmocnienie połączonej obrony Republiki Korei i USA. Przez cały okres transformacji Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych będą nadal zwiększać interoperacyjność poprzez ścisłą współpracę z Siłami Powietrznymi Republiki Korei”.
US Forces Korea ma obecnie 24 samoloty A-10. Według The Korea Times powołującego się na urzędnika spodziewane jest rozpoczęcie wycofywania samolotów w styczniu. Siły Powietrzne USA modernizuje swoją flotę myśliwców F-16, a pierwsze zmodernizowane odrzutowce zaczęły napływać w zeszłym roku – jak napisał koreański portal. W Korei stacjonują trzy eskadry myśliwców F-16, przy czym każda eskadra składa się z około 25 samolotów.
W kwietniu ubiegłego roku pierwszy samolot A-10 Thunderbolt II został wysłany na emeryturę z bazy Moody w stanie Georgia do Davis-Monthan, by tam „spocząć” na emeryturze — informowało United States Air Force.
Air Combat Command wyznaczało do wycofania w pierwszej kolejności samoloty A-10 o najmniejszej skuteczności bojowej. Pozostałe 20 samolotów przechodziło na emeryturę z różnych baz do końca września ubiegłego roku. W planach jest wycofanie wszystkich A-10 do końca dekady. Po wycofaniu tych samolotów na wyposażeniu armii jest około teraz 260 maszyn.
Wycofanie tych samolotów przez ostatnie kilka lat było wielokrotnie blokowane przez Kongres. Jednak Departament Obrony i siły powietrzne w końcu postawiły na swoim, argumentując, że samoloty nie jest w stanie obecnie walczyć z maszynami rosyjskimi, a przede wszystkim chińskimi. Mówiono także, że samolot jest zbyt kosztowny i można go zastąpić obecnie innymi maszynami wielozadaniowymi.
A-10 Thunderbolt II nazywany także Wartog (Guziec) jest wyłącznie używany przez Siły Powietrzne USA, a został opracowany w czasach zimnej wojny z myślą o zwalczaniu czołgów państw z Układu Warszawskiego. Samolot ten został opracowany w ramach planu stworzenia niedrogiego szturmowego samolotu, który zainicjowano w 1967 roku. Prototyp YA-10A został oblatany w maju 1972 roku, a w styczniu następnego roku oficjalnie ten samolot uznano za przydatny. Dostawy rozpoczęły się w 1979 roku dla USAF. Samolot ten znalazł się także w zagranicznych bazach wojskowych USA np. w Republice Korei czy Wielkiej Brytanii. Samolot ten bojowy debiut zaliczył w wojnie irackiej w 1991 roku.
W ostatniej wersji A-10C samolot ten został wyposażony w nowszą kabinę z dwoma wielofunkcyjnymi kolorowymi wyświetlaczami i przekonstruowanym układem sterowania. Otrzymały także nowe skrzydła.
Masa samolotu wynosi 22 950 kg. Długość to 16,16 m, rozpiętość skrzydeł wynosi 17,42 m, a wysokość 4,42 m. Napęd samolotu to dwa odrzutowe silniki dwuprzepływowe General Electric TF34-GE-100 o ciągu 40,5 kN każdy. Zasięg to 1300 km. Pułap to 13 600 km. Samolot jest przeznaczony tylko dla jednego pilota. Uzbrojenie samolotu stanowi 7-lufowe działo GUA-8/A kal. 30 mm i bomby/pociski rakietowe o masie do 7200 kg na jedenastu węzłach uzbrojenia (8 pod skrzydłami i 3 pod kadłubem).
