W wydanym komunikacie OHCHR podkreśla, że rzeczywiste liczby są wyższe, a to z tego powodu, że z niektórych miejsc objętych wojną, dane spływają z opóźnieniem, „a wiele raportów czeka na potwierdzenie”. Dotyczy to przede wszystkim miejscowości:
• Mariupol i Wołnowacha (obwód doniecki),
• Izium (obwód charkowski),
• Popasny (obwód ługański) i
• Borodianki (obwód kijowski). ONZ-owska organizacja podkreśla, że większość rannych i zabitych, to skutek ostrzałów z rosyjskiej ciężkiej artylerii, wieloprocesorowych wyrzutni rakietowych, rakiet kierowanych i ataków z powietrza. Według potwierdzonych danych ONZ (od 24 lutego do 9 kwietnia) śmierć od wojny poniosło: 452 mężczyzn, 284 kobiety, 43 chłopców i 27 dziewcząt. Nie jest znana jeszcze płeć 69 dzieci i 891 dorosłych. Wśród tych 2383 osób, które przeżyły, ale odniosły mniej lub bardziej dotkliwe rany, jest – raportuje OHCHR – 45 dziewcząt i 44 chłopców. Płeć 126 rannych dzieci nie jest jeszcze znana. W ciągu soboty, zginęło 7 dzieci, a 18 zostało rannych.
Tam, gdzie toczą się obecnie ciężkie walki, gdzie już Ukraińcy wielokrotnie odparli uderzenia rosyjskiej armii, czyli w obwodach donieckim i ługańskim wśród cywilów doliczono się 1843 ofiar (630 zabitych i 1213 rannych). Na terytorium kontrolowanym przez Ukrainę wykazano 1504 ofiar (560 zabitych i 944 rannych). Na terytorium kontrolowanym przez „ludowe republiki” – 339 ofiar (70 zabitych i 269 rannych). W innych regionach Ukrainy (w stolicy - Kijowie oraz obwodach: czerkaskim, czernihowskim, charkowskim, chersońskim, kijowskim, mikołajowskim, odeskim, sumskim, zaporoskim, dniepropietrowskim i żytomierskim), które znajdowały się pod ukraińską kontrolą zginęło 1136 i rany odniosło 1170 cywilów. OHCHR odnotowuje raport Prokuratury Generalnej Ukrainy, według którego do rana 9 kwietnia (czasu lokalnego) zginęło 176 dzieci, a co najmniej 324 zostało rannych.
Przestrzeganie praw człowieka, straty wśród ludności cywilnej na Ukrainie OHCHR dokumentuje od 2014 r. Do 24 lutego raporty opierały się na informacjach zebranych przez Misję Obserwacyjną Praw Człowieka ONZ na Ukrainie. Te kompletowano m.in. poprzez wywiady z ofiarami i ich krewnymi; świadkami wydarzeń; analizą zdjęć i wideo; rejestrów i raportów kryminalistycznych, dokumentów sądowych; raportów międzynarodowych i krajowych organizacji pozarządowych; publicznych raporty organów ścigania i wojskowych oraz danych z placówek medycznych i władz lokalnych.
Po 24 lutego – co podkreśla pod każdym komunikatem dotyczącym bilansu cywilnych ofiar wojny na Ukrainie – pracownicy Misji „nie mogą odwiedzać miejsc incydentów i przesłuchać tam ofiar i świadków”. „Statystyki przedstawione w bieżącej aktualizacji opierają się na indywidualnych rejestrach wypadków cywilnych, w przypadku których spełniony został standard dowodowy „uzasadnionych podstaw, aby sądzić”, że takie ofiary wśród ludności cywilnej są faktem.
