Spis treści
- Szczegóły katastrofy samolotu P-3C
- Relacje świadków i działania służb
- Śledztwo w sprawie przyczyn katastrofy
- P-3C Orion
Szczegóły katastrofy samolotu P-3C
Do zdarzenia doszło w czwartek około godziny 13:50 czasu lokalnego (6:50 w Polsce) w pobliżu bazy wojskowej w południowym mieście Pohang. Agencja Yonhap, powołując się na miejscowe władze, poinformowała, że na pokładzie samolotu znajdowały się cztery osoby. Marynarka potwierdziła, że doszło do katastrofy z udziałem samolotu rozpoznawczo-patrolowego P-3C.
Relacje świadków i działania służb
Świadkowie cytowani przez media relacjonowali, że widzieli dym unoszący się nad zboczem górskim, gdzie rozbiła się maszyna. Na miejscu zdarzenia natychmiast rozpoczęły działania służby ratunkowe.
Śledztwo w sprawie przyczyn katastrofy
Policja wszczęła śledztwo w celu ustalenia przyczyn katastrofy. Na razie nie są znane szczegółowe okoliczności zdarzenia.
P-3C Orion
P-3C Orion to amerykański samolot patrolowy i zwalczania okrętów podwodnych, opracowany przez Lockheed Martin na bazie cywilnego L-188 Electra. Używany głównie przez marynarkę wojenną, jest czterosilnikowym turbośmigłowym samolotem o dużej wytrzymałości i zasięgu, zaprojektowanym do misji morskich.
Wyposażony jest w silniki turbośmigłowe Allison T56-A-14 o mocy około 4910 KM każdy, osiąga prędkość maksymalną 750 km/h i przelotową 610 km/h, z zasięgiem do 7700 km, co pozwala na misje trwające nawet 17 godzin. Jego maksymalny pułap to 8600 m, a masa startowa sięga 61 200 kg. Samolot ma 35,6 m długości, rozpiętość skrzydeł 30,4 m i wysokość 10,3 m. Wyposażony jest w zaawansowane systemy, takie jak radar APS-115 (lub nowsze APS-137), detektor anomalii magnetycznych (MAD), sonoboje do wykrywania okrętów podwodnych oraz sensory elektrooptyczne i podczerwone. Może przenosić do 9 ton uzbrojenia, w tym torpedy (np. Mk 46, Mk 50), bomby głębinowe, miny morskie i pociski przeciwokrętowe AGM-84 Harpoon. Obsługuje go zazwyczaj 11-osobowa załoga, w tym piloci i specjaliści od misji rozpoznawczych. Używany od lat 60. XX wieku, przeszedł liczne modernizacje systemów awioniki i uzbrojenia. Służy w marynarkach wojennych wielu krajów, m.in. USA, Australii i Japonii, choć w USA jest stopniowo zastępowany przez Boeinga P-8 Poseidon. Charakterystycznym elementem jest wysięgnik MAD w ogonie.
