W operacji wzięły udział zarówno siły powietrzne USA, jak i marynarka wojenna, w tym myśliwce F/A-18E Super Hornet z Carrier Air Wing 1 na pokładzie USS Harry S. Truman, operujące na Morzu Czerwonym.
Nagrania wideo opublikowane przez Pentagon pokazują samolot wczesnego ostrzegania E-2D Hawkeye z 126. eskadry lotniskowca wczesnego ostrzegania, obok F/A-18 Super Hornet i EA-18G Growler, startujący z lotniskowca USS Harry S. Truman w ramach pakietu uderzeniowego.
W oświadczeniu Centralne Dowództwo USA opisało ataki jako skierowane na krytyczną infrastrukturę Huti służącą do koordynowania operacji rakietowych i przechowywania broni. „Te precyzyjne ataki miały na celu osłabienie zdolności Huti, które zagrażają regionalnej stabilności i międzynarodowym szlakom wodnym” – czytamy w oświadczeniu.
Operacja została jednak zakłócona przez incydent z ogniem sojuszniczym wczesnym rankiem w sobotę (21 grudnia). Central Command ogłosiło, że myśliwiec US Navy F/A-18 został omyłkowo zestrzelony przez krążownik rakietowy USS Gettysburg, część Truman Carrier Strike Group.
„Dwóch pilotów US Navy katapultowało się bezpiecznie nad Morzem Czerwonym, gdy ich myśliwiec F/A-18 został trafiony w wyniku ostrzału sojuszniczego. Obaj piloci zostali uratowani, jeden odniósł drobne obrażenia ” – oświadczył CENTCOM.
Incydent, prawdopodobnie był spowodowany błędną identyfikacją okrętu USS Gettysburg, który jest obecnie przedmiotem dochodzenia.
Ataki na cele Huti są częścią szerszej strategii USA mającej na celu przeciwdziałanie zagrożeniom ze strony ugrupowania powiązanego z Iranem, które nasiliło ataki rakietowe i dronów wymierzone w międzynarodowe szlaki żeglugowe i regionalnych partnerów USA.
USS Harry S. Truman, obecnie rozmieszczony na Morzu Czerwonym, odgrywa kluczową rolę w obecności US Navy w regionie. Jego zasoby, w tym F/A-18E Super Hornets i EA-18G Growlers, zapewniają przewagę powietrzną i możliwości walki elektronicznej niezbędne do operacji w spornych środowiskach.
Choć incydent z ostrzałem sojuszniczym może budzić obawy dotyczące koordynacji operacyjnej, analitycy ds. obronności twierdzą, że podkreśla on złożoność szybkich operacji w regionach, w których występuje wiele aktywnych zagrożeń i nakładające się przestrzenie powietrzne.
